Alle de gedichten. Deel 1

[p. 200]

Geeraardt Vossius, Kanonnik der Aartsbisschoppelyke kerk te Kantelberg, en Professor t'Amsterdam. Door Sandrart geschildert.

Dus ziet men Vossius, die d'overleede jaaren,
Aan 't Y, ten graf uitdelft, door zyn gesplitste schacht.
De Tydt, die 't al verslint, heeft op zyn goude blaaren,
Vol spreuken, ryk van geest en schranderheidt, geen macht.
De Wysheidt weet de tandt des Tydts verby te rennen.
Al wat doorluchtigh is lydt geen vergeetelheidt.
De Faam poogt haar trompet te maaken van zyn pennen.
Zoo wordt het oudt bedryf, roept zy, deur d'aardt verbreit.
Maar 't is vergeefs gepoogt, hy toont ons d'eerste tyen.
De boeken vol van kunst zyn spreekende schildryen.