Alle de gedichten. Deel 1

Mevrouw Sofia Koeimans, Gemaalin van den Eed. Heer Schepen Huidekooper, &c. Door Ian Lievensen geschildert.

Wat voor een hemelsch beeldt komt ons op d'aardt vertoogen?
Is 't Venus? of Minerf? of is het Juno? neen.
't Zyn drie Godinnen die wy hier in een beoogen:
Elk waart, om d'appel, door de handt van Maarseveen,
Die voor geen Paris wykt, aan d'Amstelstroom, te geeven.
De schoonheidt eist een prys die andren overwint.
Ik scheemer: 't is Sofy. myn oog verliest het leeven.
Wie dat op 't zonlicht staart wordt licht door 't licht verblindt.
Zoo mist men door de glans van Koeimans wondre gaaven.
Aanminnigheidt verkrygt de heerelykste roem.
De braafste luister heeft zy in haar borst begraaven.
De geuren zyn altydt veel waarder dan de bloem.
Zoo blaakt d'onzichtbre glans die by Natuur ten toon leit.
De deugdt der vrouwen is de loffelykste schoonheidt.