Alle de gedichten. Deel 1

Den Eed. Heer Pieter de Groot, Pensionaris van Amsterdam.

Hier toont Apel de Mondt van 't Hooft der watersteeden,
Die zich, tot steun van 't volk, laat hooren in het hof.
Zyn woorden zyn deurzult met merg van schranderheeden.
Wie ryk van geesten is onbreekt geen heilzaam stof.
Hy bindt onz' ooren aan de klanken van zyn dichten.
Zoo liep het ongediert naar Orfeus veedeltoon.
Een afgerecht vernuft weet alles te verplichten.
Met zulk een paarel pronkt de koopstadt aan haar kroon.
Dit is de fenix die uit vaaders asch komt ryzen.
De vruchten zyn als d'aardt. de Wysheidt teelt ook wyzen.