Alle de gedichten. Deel 1

[p. 179]

Franciscus Snellinx.

Dus ziet men Snellinx, door 't penseel, van verven blaaken:
't Vernuft vertoont hy zelf door zyn beïnte schacht.
Zoo weet hy zich op d'aardt onsterfelyk te maaken.
De Doodt, die 't al verslint, heeft op de geest geen macht.