Het beleg van Gent ten jare 965

Hoe den heere van Dixmude spreect om eenen bestant.

Treckende naer de stad den heer van Dixmude heeft de Gandoysen toeghesproken ende gheseyt dat se alle vertrecken souden, waert dat den conynck van Inghelant cooren saeyen mochte op de maerct, sonder iemant te moghen mesdoene, om synen heet te hauden ende te volcommen, want in 't beghin so hy verlogieren moeste swoer hy dat hy nemmermeer synen

[p. 32]

legher lichten en soude voor dat hy cooren op de maerct ghesaeyt soude hebben, omme welcken heet hy my ghesonden heeft. Daerup de gheslachten seyden dat sy elc besondere ghesworen hadden als dat den selven conynck also langhe als het belech dueren soude in de stede tot gheender poorten incommen en soude dan vechtender handt, ende dat sy haren eedt also groot waren achtende als den synen, willende denselven eedt ooc in eeren ghehauden hebben. Daerup den heere van Dixmude seyde: ‘Ic weet raet dat hy tot gheender poorten incommen en sal, men sal slaen een gat in de veste tusschen de Turrepoort ende de Santpoorte, daer hy duer lyden sal, ende daer sal men hem met eenen schepe overhalen om dat hy op de maerct cooren saeyen saude.’ In welcken de gheslachten consenteerden also te commen binnen der stede van Ghendt; daermede so schiet den heere van Dixmude van die van Ghendt.