Het beleg van Gent ten jare 965

Dan de verraderie van Alfoncius jeghens den grave Aernaut , ende den conynck Berrengier starf.

Kennende desen verrader Alfonce dat tijt was sijn voorenghenomen spel te vulcommen, so heeft hy doen maken een puppe van syde garen binnen hol, die hy vol fenijns dede van sulcker natuere ende cracht als daer eenich nat up viele so scheen 't dat men daermede soude verbrant hebben, ende hoe dat mer meer nat up goot, hoe sy meer brande, welcke rieme ofte puppe desen verradere an synen haerme twee ofte drie reysen ghewonden hadde, so hy in 's conincx camere commende, daer den coninc in sijn dootbedde lach, dies de gravinne Rosula seer bedruct was, want den conynck Berrengier met allen seer sieck was, want hy heeft corts daerna synen gheest ghegheven, bevelende sijn siele in de handen van God almachtich, dies den grave Aernaut de gravinne trooste so hy best conde, ende hy heeft bevolen synen sone dat hy sijn vraumoedere te dryncken gheven soude, dies den verrader Alfonce de schale hilt, daer den jonghen Baudewijn in schanck, ende den verradere hadde de puppe ofte riem an synen haerme, die Baudewijn nat maecte van den wyne, dies den verrader riep dat hy van den fenyne verbranden moeste, welcke puppe ofte riem hy waende de gravinne ghegheven te hebben, omme welcken grief hy terstont ghevanghen was ende ter exame gheleyt, dewelcke stappans heeft beleden dat hy wrake doen wilde om Baudewijn te bedeerven, om dat

[p. 30]

synen cosijn also versleghen was, die Thiebaut hiet, dies den grave hem terstont dede justicien ende an een galge hanghen, naer welcke justicie men den coninck Berrengier seer rijkelic ende eerlic ter eerden heeft ghedaen ende men celebreerde de huutvaert alsoo dat behoort.

Naer dat alle dynghen gheschict waren, so sloten sy, den grave Aernaut ende de gravinne Rosula, om naer dat schoone soete Vlaenderlant te commen, met Baudewijn, haren sone, ende met al huerlieder familie, scatten ende goeden naer Vlaendren te trecken daer se al t' samen groot verlanghen naer hadden, dwelcke also ghedaen was; daer waren schepen met groote scatten gheladen, ende den grave metter gravinne sijn al t' samen t' schepe naer Vlaendren commen.