ende van vele hertoghen ende graven seer sterck beleyt es, dies den conynck Berrengier seyde dat hy den brief uut lesen soude om meer bescheets daer af te weten, hetwelcke den grave Aernout dede, segghende: ‘Ic sta hier ghenoompt als eershachtich heere, maer te trauwen mijn heere es smal naer dien dat soo veel volcx op my drompt.’
Als ic versta in 't ghetal
Hier staet saluut boven al:
Ons hebben beleydt dry conynghen staut
Uut Vranckerijcke, Inghelant en Schotland crachtig
U recht te cavelen en ontsien wy niet,
U lant en heeft noch gheen verdriet,
Met wysen raet eyst belet vry,
Dus als 't u belieft so compt ons by
Als u werck ten hende wert ghebracht,
T'uwer eeren sijn wy altijts bedacht,
Als wy die staen tot uwen ghebode,
Hier mede blijft Gode, den heere bevolen.
Den brief ghelesen sijnde, vraechde den conynck Berrengier den grave Aernaut ter wat causen syne stede van de dry conynghen beleyt was, daerup den grave seyde hoe dat hy hier te voren het profijt van syne landen ghesocht hadde, so dat ic de cooplieden van diveersche landen gheboden hebbe huerlier goet tot mynen lande ende havene te brynghene, het soude haest vercocht sijn, dwelck sy ghedaen hebben ende vercocht hebben; omme het welcke sy gheerne mijn lant souden raseren. Daerup den conynck vraechde of een stad alleene hem pijnde de macht der dry conynghen te wederstane, so moet die stede veel eeren weert syn; daerup den grave seyde: ‘Ja, want binnen der selver stede den meesten deel alle edele mannen ende seer rijcke van goede sijn ghedescen-