Palamedes oft Vermoorde onnooselheyd

[p. 2]

Klinckert.

'TEn leed geen seven jaer, of Palamedes schaeu,
By nacht, de tenten ging der Rechteren doorwaeren:
Die resen op verbaest met opgeresene hayren,
En sagen daer een' schim mis handelt blond en blaeu.

Sijn baerd hing dick van bloed: zyn' keel was schor, en slaeu:

Wie komt ons, riepen sy, in 't duyster dus vervaeren?
By toortslicht, sprack hy, ick uw' straf lees uyt dees' blaeren:
Die mijne onnooselheydt een roove gaeft aen 't graeu.

Sy zidderden van schrick, sy vlooden niet, sy vloogen,

Dan ginder, dan weer hier, voor 't branden zyner oogen,
Hy stapte hen na, en liet een' bloedvleck waer hy trad;

Tot dat de schemering des dageraeds ontloocken,

D' Angstvalligheyd verdreef van 't naer, en yss'lijck spoocken,
En vond de Vaderbeuls door 't knaegen afgemat.

ΘΕΟΚ.

Ἵ ἄχαρις ἐς τί τιϑέρπ|. Θρέψ κ λυκιδεῖς, ϑρέψ κύνας, ὥς τε ϕάγωντι,

[p. 3]