Minne-plicht ende kuysheyts-kamp

Als mede verscheyden aardighe en geestige nieuwe liedekens en sonnetten

[p. 163]

Op de voys, Van Balet de Vallet.

OGhy trotse maaghdooms aart vol hertneckigheyt,

Die den minnaers baart een onverduldigheyt.

Fy dat ghy my soo langhe hebt overheert,

En myn sinnen van het minnen afgekeert.

De liefde goet van aartis oock weder liefd waart.

Taye sught het is u schuldt, dat dees jonge gheest,

(Die met gtoot gedult, myn minnaer is gheweest)

Is ten laasten gedwongen syn moede sin,

Af te keeren van de vruchteloose min,

De liefde goet van aart is oock weder liefd waart.

Ochick viel hem al te hardt, ick heb om syn claght,

En om al syn smart, soo menighmael ghelaght!

Nu ontroert syn lyden, myn swaere bloet,

[p. 164]

 

En myn wreetheyt is een prickel in 't gemoet.

 

De liefde goedt van aart, is oock weder-liefd waart.

 

 

 

Fy u wrede tyranny, packt dy uyt u stoel.

 

Ziele stelt in my, natuurelyck ghevoel.

 

Ben ick vlees, ben ick bloet, ben ick menschelyck,

 

Doet u eygen vlees en bloedt gheen onghelyck.

 

De liefde goet van aart, is oock weder-liefd waart.

 

 

 

'K wil verand ren tenemael, en die my goet gunt,

 

VVilick weer betaalen mette selve munt.

 

Komt myn hert, komt nu weer, komt noch eens by myn,

 

Komt myn liefick wil u alderlieffte syn.

 

De liefde goet van aart, is oock weder-liefd waart.