Minne-plicht ende kuysheyts-kamp

Als mede verscheyden aardighe en geestige nieuwe liedekens en sonnetten

[p. 140]

[AMaril had' ik hayr uyt u tuytgen]

AMaril had' ick hayr uyt u tuytgen,

'k VVedick vleugelde t' gootje t' guytjen,

Dat met syn brandt syn boog en syn flidtse,

Landt teghen landt over eynde kan hitse,

En ontroove die listighe stoocker,
Synen boogh, syn gheweer, en syn koocker.

Of en had ick maer twee vande voncke,

Die my lest uyt u kyckertges bloncke,
Ick plantese bove de minne syn kaecke,
Om dese blinde eens siende te maecken,
Dat op dat als hy oorloghen wilde,
Hy syne pillen met kennis verspilde.

Maer ghy weet, had ick een van die wensjens,

Dat ick alle myn lus jens, allensjens,
Daer je my nu om verleeghen laet blyven,

[p. 141]

 

Mackelyck souw weten deure te dryven,

 

Dan je wilt my geen wapene gunnen,

 

Die uselfs veroveren kunnen.

 

 

 

A.R. Visschers.