Lucifer

[p. 78]

Noodigh berecht over de nieuwe Nederduitsche misspellinge.

SEdert eenige jaren herwaert had Nederduitschlant het geluck dat vernuftige Schrijvers en Letterkunstenaers loflijck hunnen yver besteedden in onze Spraeck te schuimen, te zuiveren, te verrijcken, en te regelen, door schriften, of letterkunstigh onderwijs; waerover wy tegenwoordigh niet voorneemen ons inzicht, onder verbeteringe van letterwijzen, te melden, dan alleen wat de misspellinge belangt, in het verdubbelen der klinckletteren, by weinigen begonnen in te voeren; gelyck [om een voorbeelt te stellen] voor Vader, Vaader; voor Vrede, Vreede; voor Koning, Kooning, en diergelijcke walgende verdubbelingen van klinckletteren meer; quansuis om de langkheit van den klanck der syllabe of lettergreepe uit te drucken, en niet te lezen Vadér, Vredé, Koning: welcke verdubbelinge ick, gelyck oock eertijts van wylen den hooghgeleerden Heere Vossius zelf, oordeele een gansch ongerijmde en overtollige misspellinge te wezen, tegens den voorgang van Hebreen, Griec-

[p. 79]

ken, Latijnen, Italianen, Spanjaerden, Franschen, Hooghduitschen, en andere tongen: en schoon men dezen voet van verdubbelen al volghde, noch blijft evenwel de twijfelachtigheit der langkheit of kortheit des klaneks der syllabe of lettergreepe, in een ongelijck grooter getal van andere woorden, daer de klanck lang valt, op d'eerste of tweede of derde lettergreep, gelijck by deze voorbeelden blijckt, namelijck op d'eerste, in àfgaen; op de tweede, in beerín; op de derde, in koop̀vaerdy: het welck ick noodigh vondt aen te wyzen, om den inbreuck van deze wilde woestheit te stuiten, de Nederlantsche pennen voor d'aenstootelijcke klippe dezer misselijcke misspellinge te waerschuwen, en zulck een incktvlack uit onze boecken te wisschen.

Leeflang: vaerwel. of slaet ghy beter gelt als dit,
Zoo deel het rustigh me: zoo niet, bestem mijn wit.