Lucifer
(1654)–Joost van den Vondel– Auteursrechtvrij
[pagina III]
| |
[pagina t.o. II]
| |
GElijck de Goddelijcke Majesteit in een ongenaeckbaer licht gezeten is; zoo zit oock de weereltsche Mogentheit, die haer licht uit Godt schept, en de Godtheit afbeelt, in haeren glans verheerlijckt: maer gelijck de Godtheit, of liever opperste Goetheit, den allerminsten en ootmoedigen met den toegank tot haren troon, begenadight; zoo gewaerdight de tijdelijcke Mogentheit ook den allerkleensten dat hy zich eerbiedigh voor haere voeten vernedere. Op deze hoop verstout zich mijne | |
[pagina IV]
| |
Zanggodin, van verre, aen uwe Keizerl: Majesteit op te offeren dit treurspel van Lucifer, wiens stijl wel rijckelijck de deftigheit en staetigheit vereischt, waer van de Poeet spreeckt:
Omne genus scripti gravitate Tragaedia vincit;
Hoe hoogh men drave in stijl, en toon,
Het Treurspel spant alleen de kroon;
Doch wat aen de vereischte hoochdraventheit des stijls ontbreekt, dat zal de toneelstof, titel en naem en doorluchtigheit des persoons vergoeden, die hier, ten spiegel van alle ondanckbaere staetzuchtigen, zijn treurtooneel, den hemel, bekleet; waer uit hy, die zich vermat aen Godts zijde te zitten, en Gode gelijck te worden, verstooten, en rechtvaerdighlijck ter eeuwige duisternisse verdoemt wert. Op dit rampzalige voorbeelt van Lucifer, den Aertsengel, en eerst heerlijcksten boven alle Enge- | |
[pagina V]
| |
len, volghden sedert, bykans alle eeuwen door, de wederspannige geweldenaers, waer van oude en jonge historien getuigen, en toonen hoe gewelt, doortraptheit, en listige aenslagen der ongerechtigen, met glimp en schijn van wettigheit vermomt, ydel en krachteloos zijn, zo lang Godts Voorzienigheit de geheilighde Maghten en Stammen hanthaeft, tot rust en veiligheit van allerhande Staeten, die, zonder een wettigh Opperhooft, in geene burgerlijcke gemeenschap kunnen bestaen: waerom Godts orakel zelf, den menschelijcken geslachte ten beste, deze Mogentheit, als zijn eige, in eenen adem, bevestight, gebiedende Gode en den Keizer elck hun recht te geven. Christenrijck doorgaends, gelijck een schip in de wilde zee, aen alle kanten, en tegenwoordigh van Turck | |
[pagina VI]
| |
en Tarter, bestormt, en in noot van schipbreucke, vereischt ten hooghste deze eendrachtige eerbiedigheit tot het Keizerdom, om den algemeenen erfvyant des Christen naems te stuiten, en den Rijksbodem en zijne grenzen, tegens den inbreuck der woeste volcken te veiligen en te stercken; waerom Godt te danken is, dat het hem beliefde 't Gezagh en de Kroon des H. Roomschen Rijcx, voor 's Vaders overlijden, op den jongsten Rijxdagh, in den Zone Ferdinandus den IV te verzekeren; een zegen, waer op zoo vele volcken moet draegen, en de tooneeltrompet van onze Nederduitsche Zanggodinne te moediger, voor den troon van Hooghduitschlant, den overwonnen Lucifer, in Michaëls triomfstaetsie, ommevoert. Uwe Keizerlijcke Majesteits allerootmoedighste dienaer, J.V. VONDEL. |
|