Logo DBNL
De werken van Vondel. Deel 1. 1605-1620 (1927)

De werken van Vondel. Deel 1. 1605-1620

(1927)–Joost van den Vondel–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

[LXX]

 
Ziet Apuleius hier met toover-zalve vuyle*
 
Besmeeren zijn naeckt lijf, en werden eenen Muyle.


illustratie

2. Reg. 17.
 
Doen Satan Iacobs huys tot tooverije bracht
 
Nam God hun midden wech uyt t'Menschelijck geslacht.
LXX
 
Doen Apuleius zich met toover-vet besmeerde1
 
In eenen Ezel hy lichamelijck verkeerde,
 
En loopt zoo naer den stalle, om eten uyt de kreb,
 
Daer hy gestooten wert op zijne magre reb4
5
Van zijn beslagen Paerd: dies vlucht hy tot Hippone5
 
t' Goddinnen beeld, t'welck daer staet inden stal ten toone,
 
Op dat door middel van de Roozen (zo hy waent)
 
Daer 't beeld mede is geciert, zijn voorige gedaent.
 
Hy dus bekomen mocht: maer nau licht hy zijn voeten
10
Oft den stal Iongen komt hem met stock-slagen groeten,
 
Zoo lange tot hy hoort een wonderlijck gedruysch
 
Van Dieven, die terstond bezetten t' gantsche huys,
 
En rooven zoo veel schats, en rooven zoo veel goeden13
 
Dat neffens hunnen last zy dezen Ezel loeden,14
15
En stouwen hem zoo voorts met kluppel slagen vast,15
 
Langs eenen steylen wegh, met zulcken zwaren last.
 
Philebum dient hy nu, nu vlucht hy gauwe en wacker17
 
Voor 't mes van eenen Kock, nu dient hy eenen Backer,
 
Nu eenen Hovenier, nu draeght hy op zijn ruygh
20
En mager rugge-been eens Krijgers wapen-tuygh,
 
Nu zal den armen Muyl des Ridders zadel vuyren, &c.
 
En ondertusschen heeft zoo duyzend avonthuren22
 
In zijne Beest'lijckheyd: den kommer en d' ellend,
 
De slagen d'ongemack den honger neemt geen end'
25
Daermeed' hy wert bezwaert. nu kleuntmen hem met stocken,25
 
Nu is hy in s' doods nood, nu rot hy vande pocken,
 
Zoo lange dat op 't lest hem Ceres weder bald27
 
Door eenen Roozen-hoet brenght tot zijn Mensch gestalt.28
 
‘Maer zeght my Zangh-goddinne, als ic hier recht naer vorssche
30
‘Wat voor geheymenis schuylt onder deze schorsse?
 
‘Die willigh zijnen hals buyght onder 't snoode jock
 
‘Der zonden, wert bekleed met eenen Ezels rock,
 
‘Verliest zijn Mensch'lijckheyd, en met veel ongemacken
 
‘Door s' werelds wilde wout reyst met veel zware packen:
35
‘Zijn vrijheyd is hy quijt, en maeckt alzoo getrost35
 
‘Een Ezel van zich zelfs, die om den magren kost
 
‘Zoo grooten slaverny en dienst is onderworpen,
 
‘Hy dwaelt, hy rent, hy loopt, door Steden en door Dorpen,
 
‘In duyzenderley pijne, in duyzenderley smert,
40
‘Tot dat hy moe geslaeft in 't lest aendachtigh wert,
 
‘Bedenckende hoe hy zijn Mensheyd heeft verloren,
 
‘Dies hy de Godheyd bid om weder zijn herboren,42
 
‘En als hy zoo s' vleesch lust (den schoonen Roozen-hoed
 
‘Die m' uyt de doornen pluckt) verslind in zijn gemoed,44
45
‘Hy tot zich zelven komt, en werd naer zijnen wensche
 
‘Van eenen slaelfschen Muyl zoo weder vrije Mensche.

Vorige Volgende