Kruistriomf en gezangen

[p. 405]

De beste vreugt van goet gezelschap.

Op den toon van Petit bourdeaux.
Of: Schoonste Fillis uwe leden.
Of: Als ik als een duive kirre.
Zie Sluiters eerste Gczangen, 16. 102. 136: leste, 79. 173. 200. 357. 361. H. Zweerts Zedez. 65. en Lodensteins Uitsp. 184.

Idem omnes simul ardor agit.

HEiloze ontucht, blint aan 't hollen,

Schepp' behagen in 't verhaal

Van hare ydelheên en grollen,

Met een ongezoute taal;

Blyf haar lastertongen spitsen,

Waar Godts dienst haar onlust baart;

Een geweer, als scherpe flitsen,

Dat Godts eer noch menschen spaart.

Ons betaamt hier zonder samlen,

(Door geen schimpers licht verzet,

Die, als lege vaten, ramlen)

Naar het voorschrift van Godts wet,

[p. 406]

 

Godt te loven, en te gader

 

Op te halen 't heerlyk werk

 

Van dien allerhoogsten vader,

 

Nooit volprezen in zyn kerk.

 

 

 

Ons betaamt, van aardtsche snootheit

 

Vreemt, een taal, die onbevreest

 

Melt d'onmeetbre gunst en grootheit

 

Van Godt Vader, Zoon en Geest.

 

Ons betaamt, als dier verplichten,

 

In 't verbreiden van Godts lof,

 

Bly elkandre en vroom te stichten.

 

Dit 's een vreugt voor 't hemelsch hof.

 

 

 

In Godts huis zyn zulke tongen

 

Noch als harpen, eêl van toon.

 

Davids tong, nooit moê gezongen,

 

Heet zyne eer, gelyk zyn kroon.

 

Dit geluit volgt Englezangen.

 

's Menschen tong, die 't heel vergeet,

 

Spreekt, met helschen lust bevangen,

 

Tot zyn onuitspreekbaar leet.

1696.