|
| |
| |
| |
De heerlykste geboortestadt.
Wyze van den 97. Psalm.
Alias inter caput extulit urbes.
Verheft u naar uw waarde?
Het kint, dat hemel, aarde
En hel dwingt met ontzag,
In 't licht van 's levens dag.
Zo dientge, klein van luister,
Zyn' glans, bewolkt in 't duister,
| |
| |
Wiens kruis 's lants hooftstadt, groot
Hem doemt, alom verbreit.
Dus roemen, vruchtbaar van
Geboortstadt, stofte op een
Geen helt gaf zoveel stof
Aan 't wydtberoemde Atheen.
Dat 's werelts hooftstadt, Rome,
Haar ydle roemzucht tome:
Befaamt door krygsgewelt,
Vermaart in 't bloedig velt.
Met Ebsan, Isrels rechter;
| |
| |
Vereerde u ruim zo schoon
Met zyn geboorte en kroon:
Door Christus, Davids heer,
Mogt gy wel broothuis heten:
Maar blyft veel min vergeten,
Als 't manna, 't hemelsch broot,
In u uit 's Vaders schoot
Komt neêrgedaalt om laag,
Waar zieldorst lastig viel,
Een bronaâr ook ontsprongen,
Gewenschter voor zyn' dorst,
Dan 't water, 't welk de Vorst
Strax wechgoot, uit uw' put
Leer, Bethlehem, och! leer
| |
| |
Recht volgen: wek verlangen,
Om al zyn heil t' ontfangen.
Wek honger naar het graan,
1693. |
|
Auteursrechtvrij