Kruistriomf en gezangen

[p. 1]

J. Vollenhoves Kruistriomf.

[p. 3]

Kruistriomf.
Aan de edele, achtbare heren, burgermeesters, schepenen en raden der stadt Zwol,
en der zelver sekretarissen.

MYNE HEREN,

HIer wort Uwe Ed. Achtb. wat groots en wat gerings teffens opgedragen, de grote Kruistriomf van den grootsten Heilant, met een' geringen en lagen toon gezongen; op hope dat de grootheit van 't ene de geringheit van 't andere zal verschonen, en iet van haren luister byzetten. Wy voeren hier genen Herkules naar de starren, die met boge en knodze den aardtbodem van allerhande ondieren en lantbedervende gedrogten geschuimt heeft, en, als 'er anders niet overschoot, den yslyken helhont, al huilende en bassende en sidderende voor het licht, met ene yzere

[p. 4]

keten om zyne dry halzen, van den duisteren jammerpoel naar boven gesleept. Myn dicht-en triomfstof is de Gekruiste Jesus, die den Doot op Golgotha, als in zyn eigen leger, aantast en door zyn doot den dootsteek geeft; en van de helsche slange fel in de hielen gebeten, alle helgedrogten het hooft verplet, en de gansche magt der helle op den triomfwagen van het kruis ten toon stelt. Zo wort hy triomferende, vele ewen voor zyn' triomf, onder de heilige orakels van Esaias overheerlyk ingevoert, alsof hy versch uit den stryt keerde, en na het vertrappen van de gruwelykste vyanden, noch hygende en zwetende, en bestoven en roodt bebloedt, van zyne zo dier gekochte kerke wiert toegejuicht en gewelkoomt. Zo is de Kruiskerk gesticht, die sedert, op de heirbaan der godtvruchtigheit en het zelve kruisspoor naar den prys van onendige heerlykheit rustig voortstrevende, de poorten des afgronts trotst, en ('t geen de werelt in hare oorlogsmagten nooit gezien heeft) daarze vervolgt, verjaagt en verdrukt wort, al duikende het hooft opheft, afnemende toeneemt, wykende overwint, en leeft al stervende. Terwyl werelt en hel tegens dien Gekruisten Godt met zwaart en wetten woeden en razen, terwyl zyne kruisgezanten, verachte

[p. 5]

visschers, het schandaal en de vloek van Joden en Heidenen, de spot en het uitvaagsel der werelt, niet dan zyn kruisdoot verkondigen, en in zyne schande roemen, om zelfs, tot loon van dien arbeit, gruwelyk gedoodt, gekruist, en geschantvlekt te worden, wort de werelt nochtans in weinige jaren met Christus kruislere vervult; en keizers en koningen, op het gezicht van zyn Kruistriomfe uit hunne tronen en triomfkoetsen afstygende, buigen hunne halzen gehoorzaam onder 't Kruis, leggen hunne schepters en kronen voor zyne voeten neder, en zoeken hunne behoudenis in zyn lyden. Als ik myn' dankplicht omtrent Uwe Ed. Achtb. zocht niet te voldoen (dat waar ondoenlyk) maar te betuigen, viel my deze Kruistriomf wel te pas in de hant, al een wyl tyts gedicht voor myne komste en beroep in deze uwe stadt; waartoe Uwe Ed. Achtb. belieft heeft zoveel gunst en genegenheit te tonen, als ik het weinig op haar verdient hadde. Niemant kon ik dit gedicht beter eigenen, dan dien de dichter dus eigen was geworden. De droevige pestplage, uit dry hooftplagen, als d'allergenadigste, doch niet zonder veel benautheits, van David verkoren (uw stadts algemeen kruis nu, en veel huiskruis alom verwekkende, waarby de noot

[p. 6]

van velen sommigen in 't byzonder, maar de zorge voor allen Uwe Ed. Achtb. al te zamen ter harte gaat) moet ons nu meer dan ooit leren opzien naar Christus Kruis, het rechte tegengift en de heilzame pest van doot en pestvier: gelyk het gewonde Israël, van vierige slangen in de woestyne gebeten, om genezinge opzag naar de kopere slang van Moses. Myn Kruisgedicht verzekere ondertusschen Uwe Ed. Achtb. dat ik anders niet voorgenomen heb hier te prediken, dan den Gekruisten Christus, maar alle kennis, naar het voorbeelt van dien groten leraar der Heidenen, gaarne te vergeten om ene kruisles, en de goddelyke majesteit yverig te bidden, dat Uwe Ed. Achtb. en hare burgerye of geen kruis bezware, of al wat haar drukt, door mynen triomferenden Kruishelt verlicht, geheiligt, en gezaligt worde.

Uwer Ed. Achtb.

Verplchte en onderdanige dienaar,

J. VOLLENHOVE.