Er gebeuren geen wonderen

[p. 18]

Marine

Mijn dochter tekent een schip
vol huizen en bomen. Drie
matrozen staan er betoverd
tussen. Zij weten niet of
zij zich aan land of op het
water bevinden. Uit de
hemel kijken vliegtuigen
meesmuilend toe. Een vis
ligt in een hoek van de zee
op vinnen te wachten. Het is
windstil. De wolken luieren
boven het schip dat plots een
ladder uitschuift waarlangs men
zonder moeite aan boord van
de zon kan klimmen. Vaarwel
wuift de kapitein die al op
de vijfde sport is. Vaarwel
proberen de drie matrozen.
Maar geen gebaar komt uit
hun lange matrozenarmen.
Potloodstijf staan zij tussen
de bomen en huizen aan dek.