16 September
Maastricht bezet. Door de Amerikanen. De eerste bevrijde stad.
Er wordt ontzettend gevochten aan de Zuidgrens. De Duitscher slaat als een wanhopige van zich af, nu het front eindelijk de Heimat nadert.
Ik voel, dat deze oorlog nog niet ten einde is. De gruwelen van den tèchnischen krijg zullen intenser worden. De nood stijgt. Binnenkort zal er geen gas meer worden verstrekt. Centrale warmvoedsel-distributie ligt in het verschiet.
Vandaag zijn op tal van punten in de stad groote razzia's gehouden. Mannen tusschen achttien en vijf en vijftig, die zoogenaamd rondlummelden, werden opgepikt en linea recta naar Amersfoort gezonden. Herhaaldelijk schieten de groenen hun automatische pistolen leeg op groepjes weerloozen. Het aantal op straat doodgeschoten menschen moet, voor Amsterdam, ongeveer veertig per week bedragen. Kreeg een haast-brief van vader, die me schreef, dat het in Brabant nog erger is, nu men daar het front naderbij hoort komen. Ook de Landwacht oefent een barbaarsche terreur uit.
Drost, mijn oude achtervolger, is bij wijze van represaille door de partisanen in den buik geschoten.
O, dat vervloekte machteloos staan, dat zich opgesloten weten, die voortdurende angst voor huiszoeking, dat verlammende schrikken, telkens als er een overvalwagen de gracht op draait.
Auteursrecht onbekend