14 November (Rotterdam)
De Zuidwester is een orkaan gelijk. In ‘het centrum’ houden de menschen zakdoeken voor neus en mond. Zand en gruis wervelen torenhoog.
Het loopen in den avond over Blaak en Coolsingel gaf me de lugubere sensatie van een wandeling over een reusachtig kerkhof. De fundamenten van honderden huizen deden zich aan mij voor als lange reeksen openliggende graven, waarin zwart grondwater blonk. Huilend sloeg de wind door het karkas van een bankgebouw.
Vanmorgen zag ik daar een paar Duitsche matrozen fotografeeren. Eén wees lachend naar de ruïnes, naar een warrige, roestige massa ijzer, eens de rotatiepers van Het Rotterdamsch Nieuwsblad. Die kunnen ze straks toonen als ze