|
| |
| |
| |
Rym-dicht, gemaeckt van Dominicus Carthusian. den mensch ver-maenende ende ver-weckende tot af-stant ende leed-wesen der sonden.
Ghesteld of de stemme: Si je souspire, (oft) Het kleyn kind Venus wicht.
Homo Dei creatura.
O Mensch een schepsel Gods, die eens moet sterven.
Wiêns lichaem rotten moet, en d'aerd' be-erven!
Waer is 't verstand, en will', en uw' memori',
Dat ghy soo luttel sorght voor 's hemels glori'.
2.[regelnummer]
Waer't dat ghy dit eens wist, wat God sal gheven
De goede voor den loon in 't eeuwigh leven,
Ghy soud naer 't Hemel-ryck met ernst soo trachten,
Dat ghy, wat werelds is, soud gants ver-achten.
3.[regelnummer]
Waer 't dat ghy wel be-docht de pyn der hellen,
Die den ver-doemden mensch al-tyd sal quellen;
Ghy soud den lust des vleeschs, die u doet blaecken,
Seer vlytigh door het vier der hellen staecken.
4.[regelnummer]
Ghy soud uw' sonden all', die ghy oyt dede,
Met woorden, oft ghedacht, oft wercken mede,
Met een ghemorselt hert' soo seer ver-foeyen,
Dat ghy soud door be-rouw van traenen vloeyen.
5.[regelnummer]
Des hemels vreughden zyn niet om ver-tellen,
Ghelyck de pynen all' oock van der hellen:
Sy zyn van alle twee groot boven maten,
Dat onse sinnen die niet konnen vaten.
6.[regelnummer]
Maer onse siel' alleen kan dese smaecken,
Als sy door doods gheweld komt te gheraecken
In Hemel ofte Hell'; waer sy sal weten,
Wat in de vreughd, oft pyn, sal wesen t'eten.
| |
| |
7.[regelnummer]
Als 't lichaem in de aerd' hier word be-graeven,
Men weet niet oft de siel' is in de haeven
Van 't eeuwigh Hemel-ryck, oft van der hellen;
S'en vraeghen daer niet naer syn med'-ghesellen.
8.[regelnummer]
Hun droef heyd ende rouw sy hier gheveynsen;
Maer op den dooden sy seer luttel peynsen:
Valt in het Sterf-huys dan veel goed te deelen,
De Vrienden door twee-dracht daer-om krackeelen.
9.[regelnummer]
Soo wel de goede eens, als quaede sterven;
Maer 't deel is on-ghelyck, 't welck sy be-erven:
De goede voor den loon het eeuwigh leven;
De quaede word de hell' voor straf ghegheven.
10.[regelnummer]
Al word d'Uyt-vaerd gedaen van d'over-leden,
En in de mael-tyd oock voor hem ghebeden;
Is hy in quaeden staet van hier ghescheyden,
Gheen hulp door het ghebed kan hy ver-beyden.
11.[regelnummer]
Daer 'n is gheen tyd dan meer, dat sy hun sonden
Aen Priesters met be-rouw in biecht ver-monden;
S'en moghen oock van daer niet weder-komen:
Want alle hoôp van vlucht is hun be-nomen.
12.[regelnummer]
Die op-waerts vaeren wilt, word neêr ghedreven;
Die neêr-waerts duycken wilt, word op-gheheven,
Om voor den Rechter hem te doen ver-schynen;
Waer hy sich berghen wilt, hy blyft in pynen.
13.[regelnummer]
Hebt ghy hier niet be-mint God uw' be-hoeder,
Hebt ghy oock niet ghedient Gods lieve Moeder,
Noch eenen Heylighen voor vriend ghenomen;
Wie sal u in den nood te hulpe komen?
14.[regelnummer]
Wie sal voor uw' mis-daed, den Rechter bidden?
Als ghy be-schuldight word, en staet in 't midden
Van all' uw' vyanden, en helsche slanghen,
Die in 't strengh oor-deel u sullen be-vanghen?
| |
| |
15.[regelnummer]
De Enghels van den peys oock sullen wesen
Als 't leste vonnis daer word uyt ghelesen,
En sullen bitterlyck 't ver-lies be-schryen;
Doch sullen laeten God syn recht be-tyen.
16.[regelnummer]
En 't ghen' noch harder is om te ver-draeghen,
En de ver-doemde siel' noch meer sal plaeghen;
Gods schepsels al-ghelyck, die daer ver-gaeren,
Haer sullen met goed recht te gaer be-swaeren.
17.[regelnummer]
Maer sy sal uyt den boeck, haer sonden lesen,
Self tuyghen dat sy is met recht ver-wesen;
S'en sal den Rechter oock niet konnen segghen,
Oft in syn wercken hem on-recht op-legghen.
18.[regelnummer]
Dan sullen met gheweld de beulen komen,
En sullen d'arme siel' alsoo ver-schrômen;
Dat sy door schroom en pyn, als eenen dwaesen,
Jae als een duyvelin', gheheel sal raesen.
19.[regelnummer]
Dan van de goede, en van God ver-laeten,
Wan-hopende gaet sy haer self be-haeten,
En in den diepsten put sinckt van der hellen,
Waer sonder eynde haer de duyvels quellen.
20.[regelnummer]
Al-waer den uyt-gangh haer gants word be-nomen;
En blyft daer sonder hoôp van uyt te komen;
Ghelyck ons Abraham heeft willen leeren,
Dat, die is in de hell', niet kan vveêr keeren.
21.[regelnummer]
O vviëns tonghe kan te recht ver-taelen
Oft vvie kan met ghedacht oock achter-haelen,
Oft wie sal zyn soo stout, dat hy sal tellen
De pynen, en het quaed, al van der hellen?
22.[regelnummer]
Die sy in 't helsch forneys by een ver-gaeren,
Voor de ver-doemde, die daer henen vaeren.
Sy sullen voor elck sond' ver-scheyden plaeghen,
Soo elck mis-daed ver-eyscht, al-tyd ver-draeghen.
| |
| |
23.[regelnummer]
Een vier, 't welck branden sal, sonder vernielen,
Een alder-felste koud', 't gekrysch der sielen,
Peck, solfer, ende stanck, der duysterheden,
Is der ver-doemden dranck in d'hell' beneden.
24.[regelnummer]
Een dood; die eeuwigh is, de wreede draecken,
De padden, duyvels all', die schroom'lyck blaecken,
Den honger en den dorst, die al-tyd dueren,
De sielen sonder eynd' doen pyn' besueren.
25.[regelnummer]
De duyster plaetsen zyn soo menighvuldigh,
De pynen zyn soo veel, die on-ver-duldigh
De sielen lyden daer in 't vier der hellen,
Dat s'in der eeuwigheyd niet zyn om tellen.
26.[regelnummer]
Hoe wel gants aerd-ryck hier be-sluyt veel saecken,
Doch kan-men tot het eynd' van dees' gheraecken;
Al wat hier sienlyck is, men kan ver-haelen,
Maer niemand d'helsche pyn en kan ver-taelen.
27.[regelnummer]
Alsoo der Heylighen ghenoeght' daer boven,
En oock de glori' Gods, diên sy daer loven,
De vreughd der Engelen met volle beken,
Is gants on-mogelyck om uyt te spreken.
28.[regelnummer]
Ghy sult God klaerlyck sien, en u ver-maecken,
Als g'hem ghenieten sult, syn liefde smaecken,
Als ghy 't al weten sult, en boven desen
Sult snel, subtyl, en klaer on-lyd'lyck wesen.
29.[regelnummer]
Hier sult ghy't aen-schyn Gods al-tyd ghenieten,
Soo dat 't u nimmer meer en sal ver-drieten:
Want saeligh is den mensch, die God sal gheven
Dit alder-schoonst' ghesicht in 't eeuwigh leven.
30.[regelnummer]
Van dit ghesicht ghy noyt en word ghefcheyden;
Maer blyft u eenwelyck daer in ver-meyden;
Gheen quaed in 't Hemel-ryck kan iemand deiren,
Noch oock den vyand hier is af te weiren.
| |
| |
31.[regelnummer]
Hier zyn Gods Enghelen, ghetrouw' dienaeren,
Hier zyn de Heylighen, Gods lieve schaeren,
Die eeuwigh leven hier, en noyt en sterven,
Des doods ghedachtenis sy al-tyd derven.
32.[regelnummer]
Sy zyn al-tyd in vreughden eeuw'lyck blyven,
Oock sy het hooghste goed al-tyd aen-klyven,
Be-sitten alle goed met vollen vrede,
En in de glori' zyn van 's hemels stede.
33.[regelnummer]
Noyt oor en heeft gehoort hier op der aerde;
Noch God die aen den mensch oyt openbaerde;
Noch oogh' kost met ghesicht soo verr' gheraecken;
Die in den hemel zyn, alleen dit smaecken.
34.[regelnummer]
Wat alle Saelighe in 's hemels landen,
Be-vryd van alle quaed, en van vyanden,
Be-sitten, en al-tyd daer sullen proeven,
Waer sy by Christus zyn, die hun sal toeven.
35.[regelnummer]
Maer als wy nu in 't kort hier sien be-schreven,
En lesen wat hier naer in 't eeuwigh leven
De goede is bereyd; wat pyn der hellen
De quaey in 't eeuwigh vier sal eeuw'lyck quellen.
36.[regelnummer]
Laet ons tot alle deughd ons gaen be-gheven,
Ver-kiesen nu voord-aen een heyligh leven;
Laet ons be-weenen all' ons' grove sonden,
En met op-recht be-rouw in biecht ver-monden.
37.[regelnummer]
Laet ons niet leven meer, ghelyck de beesten,
Op dat ons naer ons dood de swerte gheesten
Niet voeren in het vier, en helsche pynen,
Die dueren sonder eynd', en noyt ver-dwynen.
38.[regelnummer]
Laet ons God bidden, dat hy will ver-gheven
Al 't ghen' wy teghen hem hier oyt be-dreven;
En peysen op syn dood, en bitter lyden;
Op dat wy ons hier naer met hem ver-blyden.
| |
| |
39.[regelnummer]
Ghy siet de wereld hier ver-gaen voor d'ooghen,
En haere schoonheyd als het hoey ver-drooghen;
Dat haer wel-lusten zyn maer ydel waeren,
Die all' haer dienaers doen ter hellen vaeren.
40.[regelnummer]
Soo dan, laet ons al-tyd naer 't hemelsch trachten,
En hebben eeuwighlyck in ons' ghedachten
Des Hemels glori', en het eeuwigh leven;
En laet ons dit ghepeys ons noyt ont-gheven.
41.[regelnummer]
Op dat wy, als wy hier zyn over-leden,
Eens moghen in het hof des Hemels treden,
En met syn Heylighen, die zyn daer boven,
God 't alder-hooghste goed met sanghen loven.
42.[regelnummer]
Die inder eeuwigheyd moet zyn ghepresen;
Aen wie de hooghste eer' moet zyn be-wesen;
Die boven al moet zyn, van all' die leven,
Be-mint, be-gheert, gheloeft, en oock ver-heven.
|
|
Auteursrechtvrij