Rymende uyt-legginghe naer den letterlycken, ver-holen ende sedelycken sin, van de honderd ende vyftigh psalmen van den heylighen koninghlycken propheet David

Lof-dicht van de alder-heylighste Maeghd Maria, over-gheset uyt de Latynsche veersen van Petrus Comestor in fine de laudibus Virginis Mariae.

Si fieri posset quot arenae, pulvis, & undae.

WAert dat 't geschieden kost (wat ergens word gevondẽ
In d'Hemels, Aerd, en Zee) in tonghen, en in monden
Ver-keeren moght, dat g'lyck daer fanden zyn, en stof,
En druppels in de Zee, en roosen in den hof,

[p. 239]

 

En bloemen op het veld; soo veel daer sterren blincken,

 

En glinsters van het vier; soo veel sneeuw-vlocken sincken;

 

Soo veel als oyt de locht heeft haeghelen ghestort,

 

Soo veel der Enghelen ghetal ghevonden wordt;

 

Soo veel hier menschen zyn van mans-en vrouw geslachten;

 

Soo veel daer winden zyn van wonderlycke krachten;

 

Soo veel daer pluymen zyn van al wat vleughels heeft;

 

Soo menigh is 't ghediert' 't welck op der aerde leeft;

 

Soo veel daer tacken zyn, en bladers van de boomen;

 

Soo veel daer visschen zyn, die swemmen in de stroomen;

 

Gars, vvortels, kruyden, douw, en aeren van het graen;

 

Soo veel als 't aerd-ryck oock oyt schepfels heeft ontfaen;

 

Soo veel hier berghen zyn, en dalen; soo veel staecken

 

In alle bosschen zyn; en steenen, slanghen, draecken.

 

Dat elck wird eenen mond, dat elck een tongh ont-fingh;

 

En elck be-sonderlyck ver-socht wird tot een dingh,

 

Om uw' vol-maecktheyd, ô Maria! te ver-monden, jeughd,

 

Om uwen lof en eer' aen ieder te ver-konden;

 

Soo groot uw voor-deel is, dat pen', noch eeuw, noch

 

Sal oyt 't beghin, oft eynd' be-grypen van uw' deughd.