Andere lof-sanghen van de H. Kercke,
De welcke ghesonghen worden, soo in de Ghetyden, als in den dienst der H. Misse.
Mids-gaeders andere God-vruchtighe Rym-dichten van verscheyden heylighe ende gheleerde Mannen.
Lof-sangh van de HH. Ambrosius
ende Augustinus.
Te Deum laudamus.
WY loven u, ô God, en u als Heer' be-lyden;
U euw' gẽ Vader eert gants d'aerd' op alle tydẽ;
All' d'Engels, Hemelen, en oock hun krachten al,
Ver-breyden uwen naem met sangh en soet gheschal.
De hooghe Cherubyns, de edel Seraphienen,
Met on-ver-moeyde stem sy uwen lof be-dienen,
En roepen on-ver-let: O heyligh, heyligh Godt!
O alder-hooghsten Heer'! ô heyligh Sabaöth!
De hemels ende aerd' zyn vol van all' uw' daeden,
Van uwe majesteyt, van glori', en ghenaeden.
U looft de vrome schaer van de Apostels al;
U der Propheten eert het loffelyck ghetal.
Der Martelaeren oock de root-gheverfde bende
Ver-voordert uwen lof, en danckt u sonder ende.
U d'heyl'ghe Kerck' be-lyd, de wereld door ver-breydt,
Al-machtigh Vader, God van d'hooghste majesteyt.
| |
En uwen eenighen, en waeren Soôn, en Heere
Met God den heyl'ghen Geeft sy aen-doet alle eere.
Ghy, Christe, Koningh zyt der glori, euw'ghen Soon
Des Vaders, en met hem besit des hemels throon.
Die zyt uyt's Vaders schoot op aerd-ryck af-gheresen,
Om van een suyver Maeghd een sterflyck kind te wesen,
Tot 's menschen saeligheyd; die hebt de dood ver-daen,
Om de gheloovighe t'ont-sluyten 's hemels baen.
Waerom ghy hebt ver-dient door uwe schoon victori',
Aen 's Vaders rechte hand te sitten in syn glori',
En naer-maels wederom te komen in de wolck,
Als ghy oordeelen sult als Rechter alle volck.
Dus wy te saemen ons hier in 't ghebed ver-gaeren,
En bidden, dat ghy zyt be-hulpsaem uw' dienaeren;
De ghen' ghy hebt ver-lost met uw' ver-goten bloed,
Loont met uw' Heylighen hun met het hooghste goed;
En laet ons, als wy hier op dese wereld sterven,
Door uvv' bermhertigheyd, uw Hemel-ryck be-erven.
Maeckt saeligh all' uw volck, en eeuvvighlyck ver-blyd;
Uvv liefste erf-deel oock, ô God! ghebenedyd.
Be-stiert hun door uvv' jonst, op dat sy zyn ver-heven
Tot in der eeuvvigheyd, die naer uvv' vvetten leven:
Want vvy u segenen, en loven dagh en nacht,
Ver-heffen uvven naem uyt all' der sielen kracht.
Wel-aen dan Heer', ons vvilt op desen dagh be-vvaeren
Van on-gheluck, en druck, en oock van sond' be-spaeren!
Ontfermt u onser God, en ons bermhertigh zyt!
En uvv' ghenaed' op ons laet daelen, Heer' al-tydt!
Want all' ons' hoôp en troost op u alleen vvy stellen.
Arm sondaers ons ver-lost van 't eeuvvigh vier der hellen.
Soo vvie op u be-trouvvt, die staet ghy by al-tyd,
En voor syn tegen-deel hy oock gheen schaemte lyd.
|
|
Auteursrechtvrij