Den nieuwen verbeterden lust-hof gheplant vol uytghelesene, welgherijmde, eerelijcke, amoreuse ende vrolijcke ghesanghen
(1607)–Michiel Vlack–
AuteursrechtvrijStem: Het was een Ionger helt. Ofte Mijn siel maeckt groot en Heer.
Ick schou de Werelt aen
En nae ghewoonte gaen
Jck sie vast alle dinghen
zy zijn dan groot of kleen
Maer ick eylaes alleen
Blijf vol veranderinghen.
Den dagh die voert die nacht
Het wintgen wispelt sacht
Over de groene dallen
Het wout die berghen ciert
| |
[pagina 19]
| |
Maer ick ben heel verkiert
En blijf verkeert in allen.
De Son nae d'oude fleur
De doode kruyden deur
Zijn hitten diet verrijsen,
Die doen haer open bly
Maer wie can toch in my
Levendich leven wijsen.
Het teere swacke gras
En t' vrolijcke ghewas
Bedijt by dou en reghen,
Die t' dorstigh aertrijck voet,
Maer wat dat mijn ontmoet
Tis nimmermeer te deghen.
Het wilt ghedierte springt,
'Gevogelt dartel singt,
Die woeste Nymphen voeghen
Ghebloemt haer aenden dans,
Maer kruyt noch Rosenkrans
En kan mijn lust ghenoeghen.
Een ander krijcht de loop
Van Satirs over hoop,
Vervolcht aen allen sijen
Dat luttel Nimphen cruyst,
Maer ick ben niet verkuyst
Met haer broot droncken vryen.
Het gheyle Vee nae lust
Sijn hongher plechtich blust:
Van steyle rootsen vlieten,
De beecken tzeewaerts in,
Maer ick draegh leyde min,
En kanse niet ghenieten.
VVat Godt versiet, can niemandt niet, door hun faemroovich vleyen.
Beletten yet, hoet oock gheschiet, eer haer die doodt compt scheyen.
|
|