Balade
M. H. mijn vriend',, ken kond u niet af-slaen
tVerzouck an my ghedaan,, dies zend' door u begheren,
Eens Lied'ren tien en vier,, wilt dees uyt ionst ontfaan,
Ghelijck die t'uwaarts gaan, om vriendschap te doen meren.
Iet quaadts zy niemandt leren,, hier door wierd ick becoort
Dees vry te zenden voort,, zyn zy slecht van practijcken,
Stelts achter in den bouck, dat niemandt sich verstoort
Die meerder eers behoort,, het minst moet 'tmeeste wijcken.
Jck ken oock van ghelijcken, in const mijn slecht verstandt:,
Maar alzo in my brandt tot dies gheneghenthede,,
(Die vrees uyt my verdreef) zoo hebb' ick my vermant
Te senden u ter handt,, in ryme mijn ghesmede.
Doch vriendt met deze bede,, zoo ghy in druc die brengt
Vercort doch noch verlenght,, mijn Sill'ben, volght ooc 'tspellen
Op dat ghy 'tzoet gezangh, met discoort niet vermengt.
Gheen faulten dan ghehenght,, of vriendt het soude my quellen.
Men vint veel fraey ghesellen,, om Rhijm uytgeven bloo'
Om dat veel bot of sno,, misdrucken 't wel gheschreven
Dat dit veel goedts belet, 'tbewijs niet is van noo,
Daer 'twerck seyt 'tis alzoo, is 'tvonnis al ghestreken.
Niemandt zonder Vlack
|
|
Auteursrechtvrij