Vis-net

Bevangende eenige Geestelycke Liedekens, Passende op alle de Sermonen der Sondagen en geboden Feestdagen, Door het gantsche Jaer

Op het laeste eynde.

Stem: Hoe leg ick hier in dees elende.

Hoe woelt des menschen hart en sinnen,
Soo lang men op der aerden leeft,

[p. 254]

 

Tot wellust, of om schat te winnen,

 

Na yder sijn behagen heeft;

 

d'Een om goederen te vermeeren:

 

d'Ander om die weer te verteren.

 

Een ander die soeckt 's werelts eere,

 

In kleedingh, en in hooge pracht,

 

Want yder die wil zijn een Heere,

 

En by de menschen groot geacht,

 

't Welck al geloont word door elende,

 

Alsmen eens komt tot 't laeste ende.

 

Het end beloont doch alle dingen,

 

Van al ons wercken, goed of quaedt,

 

Die wy bedrijven onderlingen,

 

Yder in syn beroep, of staet,

 

Niemandt sal sich in't end verschoonen,

 

Want God sal hem na wercken loonen.

 

O end'! o end! o vreeslijck ende!

 

Als komen sal de laeste uur,

 

En God den een in vreugd sal sende,

 

d'Ander verdoemen in het vuur:

 

Geeft God dat ick mijn sinnen wende,

 

En altijd dencke op 't laeste ende.

 

O Heer! doet my dit end bedencken,

 

En mijden alle sonden quaet;

 

Wilt my in't end' genade schencken,

 

Want sonder die weet ick geen raet,

 

Mijn sonden die ick heb bedreven,

 

Laet my doch sijn in't end' vergeven.

 

Ach! wil my doch in't end verschonen!

 

Van helsche pijn, en swaer torment!

 

En door genaden laten woonen

[p. 255]

 

By u in vreugde, sonder endt:

 

Een vreugde die noyt menschen kende.

 

Duuren sal eeuwigh sonder ende.

 

Geluckigh was u uur en ende,

 

Ghy die voor God gestorven bendt,

 

En die Godts Wetten noyt en schende,

 

Bid voor my nu, en in mijn endt,

 

Dat God my een goet end wil geven,

 

Om sonder end, by hem te leven.

[p. 256]

 

LIEFD vrede, liefd u God,

 

Altijdt en boven al:

 

Maeckt u na sijn gebod

 

Bereyd in ongeval;

 

Eert hem, hoort sijn vermaen,

 

Roept hem met yver aen;

 

Troost sal u niet ontstaen.

 

 

 

VREEDE wilt houden meed',

 

Is 't moogelijck met de menschen;

 

Soeckt ghy u eygen vreed',

 

Soo wilt na vreede wenschen.

 

Krijgt ghy die niet gereed',

 

Hebt echter vreedens lust:

 

Een minnaer van de vreed',

 

Roept staeg om vreed' en rust.

 

 

 

't Ende sal het al belooonen,

 

't Quade straffen, 't goede kroonen.