Vis-net

Bevangende eenige Geestelycke Liedekens, Passende op alle de Sermonen der Sondagen en geboden Feestdagen, Door het gantsche Jaer

[p. 222]

Op den seventiende Sondagh na
Pinxter.

Mat. 21. Stem:
O Paris wreed.

DE Saduceen,
Mosten voor Christus swijgen,
Als hy haer daeglijcks leert;
De Pharizeen
Sy tot haer hulp krijgen,
Spottende God ge-eert;
Sy vragen dan,
Met listen als de snooden,
Meester, welck is't grootste van
Godts Wetten en Gebooden?

Jesus antwoort,

Ghy sult u God beminnen,
In't diepste van u hart,
En ziele hoort,
Ja met verstant en sinnen,
Aenroepen in u smart,
Dit is het meest
En 't eerste van Godts Wetten,
't Tweed' is desgelijck, men leest
Wilt op u naesten letten.

En ghy sult haer

Lief hebben en besinnen,
Als ghy u selven doet,
Niet min voorwaer,

[p. 223]

 

Als u selven beminnen,

 

Ja gunnen alsoo goed;

 

In dese twee

 

Spreeckt Christus onvermeten,

 

Hangt de gantsche Wet geree,

 

En alle de Propheten.

 

Voorts spreeckt hy weer

 

Al tot de Pharizenen,

 

Wat dunckt u van dees man?

 

Christus den Heer,

 

Ick vraeg u in't gemeene,

 

Wiens Soone is hy dan?

 

Antwoorden goed',

 

Met vaste reden schoone,

 

Wy weten in ons gemoed',

 

Dat hy is Davids Soone.

 

Hoe spreeckt den Heer,

 

Geeft David hem de eere,

 

Als hy is Davids Soon:

 

Dan, en wanneer

 

Hy seyt, dit spreeckt de Heere,

 

Tot mijnen Heere schoon,

 

Sit hier by mijn,

 

Aen mijner rechter zijden,

 

U Vyanden sullen zijn

 

U voet-banck t'allen tijden.

 

Is't dan alsoo

 

Dat David hem noemt Heere,

 

Hoe kan hy zijn de Soon?

 

Niemant soo vroo,

 

Die konde na begeere,

[p. 224]

 

Antwoord brengen ten thoon:

 

Niet een soo kloeck

 

Die hem ten selven dage,

 

Dorst doen eenig meer versoeck,

 

om een woort meer te vrage.