Vis-net

Bevangende eenige Geestelycke Liedekens, Passende op alle de Sermonen der Sondagen en geboden Feestdagen, Door het gantsche Jaer

Op den twede Sondag in de Vaste.

Mat. 17. Stem:
O Paris wreed.

SEs dagen naer
Dat Godt sprack van sijn lijden,
Neemt hy drie vrienden mee,
Hy treed met haer,
Op eenen bergh besijden,
En toont haer daer ter stee,
Sijn klaer aenschijn,
Met sijn sneeuw witte kleeren,
Petrus sprack 't is hier goed zijn,
Niet anders wy begeeren.

[p. 98]

 

Laet ons geree

 

Hier drie woonplaetsen bouwen,

 

U een, en Moyses een,

 

Elias mee;

 

Op u staet ons betrouwen:

 

Een wollick haer omscheen,

 

Hoorden een stem

 

Als sy dit wonder sagen,

 

Dit's mijn lieve Soon, hoort hem,

 

In hem heb ick behagen.

 

Sy vreesden seer,

 

En vielen plat ter aerden,

 

Op hare aengesicht;

 

Christus den Heer

 

Een eeuwigh Godt vol waerden,

 

Heeft haer terstond verlicht:

 

Sy sagen reets

 

Niemant dan Godt alleene;

 

Dus is gants vergaen haer vrees,

 

Haer anxsten zijn verdweene.

 

Als sy nu vast

 

Den Heere weer verselden,

 

En keeren na beneen:

 

Heeft hy belast,

 

Dat sy niet souden melden

 

Die glants die haer omscheen,

 

Voor en al eer

 

Dat hy eerst sou verrijsen;

 

Dit was Godts wil en begeer,

 

Sijn wil moeten wy prijsen.