Vis-net

Bevangende eenige Geestelycke Liedekens, Passende op alle de Sermonen der Sondagen en geboden Feestdagen, Door het gantsche Jaer

Op den eersten Sondag na de dry Koningen.

Luc. 2. Stem:

Een kind van's moedersdracht, ter werelt

voort gebracht.

EEn kind van 's moeders dracht,
Door een Maegt voort gebracht,
Out zijnde twalif jaeren,
Sat door sijn eygen kracht,
By Wijsen groot geacht,
Om haer te openbaren.

Dat hy was mensch en Godt,

Die het verdiende lot,
Van Adam most betalen,

[p. 70]

 

Waer in de Wijsen al,

 

Hem tot haer welgeval,

 

Niet konden achterhalen.

 

Buyten Jerusalem,

 

Sijn Ouders sochten hem,

 

Onder haer vriende en magen,

 

Langs wegen ofte paen,

 

Waer eenigh mensch quam gaen,

 

Gingen sy na hem vragen.

 

Dus soeckende verbaest,

 

Vonden sy hem in 't laest,

 

Middel onder de Wijsen,

 

Die sijn groote wijsheyt,

 

En kloecken onderscheyt,

 

Al t'samen mosten prijsen.

 

Sijn Moeder sprack mijn kind,

 

Dat ick dus heb bemint,

 

Hoe laet ghy onse harten,

 

Dus droevig om u zijn,

 

Benauwt vol druck en pijn,

 

Belaen met duysent smarten.

 

Den Heer sprack most ick niet,

 

't Geen mijn Vader gebiedt

 

Volbrengen, op dees aerde;

 

Maria sweegh doen voort,

 

Die sijn Goddelijck woort

 

In haer harte bewaerde.

 

Dus is dit Kind ons Heer,

 

Ons allen tot een leer,

 

In wijsheyt voort gebaren;

 

Wy bidden tot een slot,

[p. 71]

 

Dat dit Kind onsen Godt,

 

Ons zielen wil bewaren.