|
| |
Kers-liedt.
Stem: Die mint die lijdt veel pijn.
DIe mint, die 't minnen mint,
En soeckt getroost te zijn,
Daer 't leyt en schreyt door pijn:
Heeft ons uyt liefd'besint,
Minnen en dienen als een Heer.
Een Heer, een machtig Heer,
Een Prins, een Vorst, ja meer,
Leyt hier nu kleyn, en teer,
Op hoy, en stroy, te neer,
| |
| |
Die hem in schoone doecken leyt.
Dees Heer, dees grooten Heer,
Die 't water t'elcken keer
Drijft Sterren, ende Maen,
Die't alles geeft, en heeft nu niet.
Dees Heer, der Heeren Heer,
Komt hier van boven neer,
Men vind so grooten Heer,
Dit kint een Heer van't gantsche lant.
Dees Heer gants sonder pracht,
Op't strojen-bed onsacht,
Toont nu sijn groote kracht,
In't midden van de nacht,
Verdrijft de duysterheyt,
En send een Hemels licht,
Dat d'Harders door't gesicht
Daer sy haer kudde weyden gaen.
| |
| |
De Harders door dees maar,
Flucks volgen voort daer naer,
Door eenen Maegt gebaert,
Wiens man dit kint seer naeuw bewaert.
Nu singt vry luyt en grof,
Dees Koningh tot sijn lof,
Daer vreugd is overvloet,
Vol blijdschap, vol geneugd,
Dat gun ons tot een slot,
Dit kind ons Heer en grooten Godt.
|
|
Auteursrechtvrij