Een onwaerdeerlycke vrouw. Brieven en verzen van en aan Maria Tesselschade

[p. X]

Hoc extremum munus morientis habeto.¹⁾

Het was de laatste wensch van Dr. Worp, voor hij zich aan de operatic onderwierp, die hem noodlottig zoude worden, dat ik voor de uitgave van zijn boek over Tesselschade zoude zorg dragen, dat in handschrift gereed lag.

Ik heb met te meer voldoening aan dit verlangen van den beminnelijken en schranderen geleerde gevolg gegeven, omdat wij reeds herhaaldelijk over Tesselschade in briefwisseling waren geweest, nadat ik verschillende nieuwe gegevens omtrent haar en haar geloofsverandering gevonden en uitgegeven had, die de belangstelling van Dr. Worp bijzonder hadden opgewekt.

Bij deze uitgave heb ik de copie van den bewerker getrouw gevolgd, behalve in eenige klaarblijkelijke vergissingen. Daarbij heb ik zooveel mogelijk dezen druk met de oude uitgaven van de teksten vergeleken, en de brieven en gedichten volledig, zonder uitlatingen afgedrukt, omdat daardoor alleen een waar en betrouwbaar beeld wordt gegeven van de verhouding waarin Hooft, Huygens en Barlaeus tot de schoone weduwe stonden. Alleen de titel en de indeeling in hoofdstukken, elk met een typeerend opschrift aan den inhoud ontleend, is door mij aangebracht, om daardoor de eentonigheid te verbreken.

Na Worps dood gevonden bescheiden en later verschenen boeken heb ik ingevoegd en vermeld. Het is mijn overtuiging, dat dit boek een geheel nieuwen kijk geeft op den omgang met elkander van onze ‘beaux esprits’ uit het begin der Gouden Eeuw, en hun gezellig verkeer bijzonder karakteristiek wordt geschilderd.

J.F.M. Sterck.

Heemstede, 28 Aug. 1918, den verjaardag van Worps overlijden.

1) Vertaling: Ontvang dit als het laatste geschenk eens stervenden.