Weergaloos

[p. 322]

[p. 323]

XV Inclusief, exclusief

Waarin Jezus Christus zijn haar laat knippen - van de toekomst en de slachtoffers, die zich zelf, en/of anderen, een toekomst ontzeggen.

[p. 324]

‘Lieve en gevoelige mensen wekken mijn warme sympathie op. Ik geloof zelfs dat omwille van hen de wereld bestaat.

Intelligentie wekt vaak mijn bewondering. Maar meer toch soms de afwezigheid ervan mijn verachting.

Ronduit haten doe ik de mensen die niet serieus zijn. Ik voel hun gedrag als spot met mijn ziel.

Wanneer iemand op deze punten flink boven de zes haalt: in liefde, gevoeligheid, serieusheid en intelligentie, dan houd ik van hem.

Wat de anderen betreft zeg ik het Nietzsche na: hen hale de duivel en de statistiek. Maar ik gun ze een volle trog.’

Dr C.W. Rietdijk: Een filosofie voor het cybernetischbiotechnische tijdperk.

[p. 325]

15. Inclusief, Exclusief

Wat valt er in God's naam nu over de Duivel te zeggen? Ik, die een universele wereldreligie op de mens zie afstormen, onherkend en onherkenbaar in zijn versnellend elkander opvolgende metamorfoses - het verruimde bewustzijn is zowel een vrolijke wetenschap als een diep-ervaren religie! - kan niet anders zeggen, dan dat paranoïde ondergangsvisioenen voor mij niet hoeven; dat geen enkele kritiek de begenadigde, die zekerheid gevonden heeft in zichzelf, van zijn stuk kan brengen - en dat de duivel er is voor hen, die zich demonisch uiten, omdat zij zich nog niet bevrijd hebben van hang-ups.

Een geest, een demon, een elf, een serafijn, een cherubijn, zij zijn toch altijd een dimensie minder dan wij, die in leven zijn. En ‘de andere wereld’ zijn zij zeker niet: het zijn zielige vertegenwoordigers van de spiegelsfeer, waarin onze projekties zich ophopen dwars door de scheidslijn van leven en dood heen.

Alleen een valse profeet kan je de waarheid voorhouden; een echte profeet doet je er zelf naar zoeken.

Soms denk ik, met Marshall McLuhan:

I'm the only one who knows what the hell is⁺ going on,

+

[p. 326]

maar dan ben ik weer verheugd zo'n standpunt niet in te hoeven nemen, al doe ik mijn best volledige informaties te krijgen, van CIA en IBM tot LSD en DNA.

Vijf regels van McLuhan kun je altijd opvolgen:

Be alive to environment: wees levend deel van je omgeving,

Try to predict environment: probeer je omgeving te voorspellen,

Use each medium for what it can do best: gebruik elk medium voor wat 't het beste kan,

Let the audience participate: laat het publiek meedoen; en lest best

Make sure the picture tells the ‘real’ story: Overtuig je ervan dat de afbeelding het ‘werkelijke’ verhaal vertelt.

Doen wij dat, vrienden in de ondergedoken geestelijke guerrilla? Is deze spiegel werkelijk genoeg? Hoe doen wij dit over vijf jaar beter? Welke samenstellingen, fenomenen, nu nog ondenkbaar? Welke geheimen alsnog te openbaren? Roger Bacon waarschuwde, al eeuwen geleden:

Door het geheim te openbaren, maakt men het minder effektief. De mensen kunnen er niets van begrijpen; zij zouden er algemeen gebruik van maken en alle waarde eraan ontnemen. Het zou dwaasheid zijn sla aan een ezel te geven, die meer dan tevreden is met distels. En de boosaardigen (the wicked), als zij het geheim zouden kennen, zouden er misbruik van maken en de wereld omverwerpen.’

Dat risiko nemen wij, nu, dan, dus. Nu er omvergeworpen moét worden.

Binnen de Free Frame of Reference komt alles zoals het gaan moet.

De eerste decennia zullen de paranoïden, beangstigden, twijfelaars, gewelddadigen, planologen en zesderangsdenkers ongetwijfeld van de hoogste torens blazen, zonder te weten wat zij zeg-

[p. 327]

gen en waarover zij het hebben.

Mensen op stap naar de volwassenwording - zij die de lessen van dit jongste handboek der revolutie genietenderwijze proeven, liefst stoned en/of zonked - zullen zich bezig blijven houden met hun eigen, en andermans (hetzelfde!) Openbaringen. Laat je niet door dit woord afschrikken. De gegevens, hier bijeengebracht, onderling verband houdend, een gesloten lijn in meerdere dimensies van en naar verschillende krachtbronnen, in ieder aanwezig, de Idee, maken tezamen een Geheel uit.

‘We believe that the wisest decisions are made after a vision of the whole has given meaning to the parts.’
‘Wij geloven dat de wijste besluiten genomen worden nadat een visie van het geheel de delen betekenis heeft gegeven.’
(The Board of Trustees, The Bernard van Leer Foundation, Den Haag.)

Verruim je visie, en je beslissingen worden⁺ verstandiger.

Neem meer dan voorheen het gebeuren in ogenschouw, en tracht opnieuw te overzien - het is vandaag zeker dan anders.

Over een jaar is dit een ander boek. Over een jaar ben jij een ander mens. Wedden? Wedden.

Onze mensentalen zijn uiteengegroeid, al zouden wij allen éen taal kunnen spreken. Het zijn voornamelijk de Babylonische en andere spraakverwarringen, die bestaande misverstanden in leven houden.

Iedereen passeert de verschillende stadia, de held wordt een wijs man, slachtoffer van zijn hartstochten voordat hij ze Meester is.

Sommigen geven het op: de zelfmoordenaars⁺ en andere half-slachtigen, die hun einde niet naderbijbrengen, zichzelf slechts kop-en-hartzorg veroorzaken.

+

+ WEE! OWEE!

[p. 328]

‘The whole situation is depressing. Everybody does everything wrong’ zei Ad Reinhardt, schilder uit New York, en weg was hij.

Of neem Cesare Pavese, met bittere ultime parole zijn dagboek Il Mestiere de Vivere (Het Beroep dat Leven heet) besluitend:

‘18 augustus. Het meest heimelijk gevreesde geschiedt altijd. Ik schrijf: o Jij, heb medelijden. En dan?
Er is alleen wat moed voor nodig. Hoe bepaalder en gerichter de pijn is, hoe meer het levensinstinkt worstelt, en het zelfmoordidee vervalt.
Het leek makkelijk, eraan te denken. Toch hebben doetjes het gedaan. Er is nederigheid voor nodig en geen hoogmoed.
Dit alles is rotzooi.
Geen woorden. Een daad. Ik zal niet meer schrijven.’

Ha! & ba!

Over de exploratie van de toekomst, aan de andere kant van de menselijke schaal - daar waar wij niet meer als 1-ling geïsoleerd, vergeten, hopeloos, alleen staan, vergetend dat anderen een uitweg kunnen bieden - publiceert regelmatig de Werkgroep 2000 katernen, die - 10 keer per jaar verschijnend - ongekende alternatieven bieden: doelstellingen, methoden, uitgangspunten, vergelijkend empirisch onderzoek en aanschouwelijke metaforen; modellen, procédés en schema's, scenario's en geplande spelen. Vrijetijdsbesteding van de innigste soort, waar uit de schok der meningen de waarheid ontbloeit.

‘Niemand kan ten aanzien van het doel van toekomstonderzoek het monopolie voor zich opeisen. De toekomst is zo'n gecompliceerd en zo'n universele werkelijkheid in wording, dat gezamenlijk beraad en gezamenlijke inspanning van állen vereist zijn.’

[p. 329]

Voor inlichtingen omtrent het driemaandelijks tijdschrift ‘Euros’, de jaarlijkse lessencyclus over toekomstproblemen, systematisch en overzichtelijk, de prospektboeken, de in voorbereiding zijnde documentaire informatie-service, en medewerking aan studiegroepen en studiedagen over toekomst-problematiek: Werkgroep 2000, postbus 2000, Amersfoort. De uitgave Inclusief denken, of ‘Een andere tijd vraagt een ander denken’ is een inleiding van Dr F. Boerwinkel, betreffende onze menselijke grondslagen en verhoudingen, voor elke kritische anti-bibliotheek.

Een voorbeeld van exclusief denken geeft hier achter het zog. ‘Herstelde Nieuwe Testament’ in de paranoïde projektie van de Leeuwarder arts Postma, inderdaad een esotericus te stom om voor de duivel te dansen.