Weergaloos

[p. 192]

Voorbij het geheim: opgepast, levensgevaarlijk!

Waarom niet al die krankzinnige geheimen geopenbaard? Je moet er wat lef voor hebben (ik lees zojuist, dat dit woord komt van liberté, égalité, fraternité, driewerf hoera!) en het besef, dat je mensen eerder van oorlogvoeren af kunt houden door ze eerst wat nader te laten nadenken over hun eigen innerlijk. Ik kan zelfs zeggen, uit ervaring, dat velen geroepen worden en de uitverkorenen elkaar leren herkennen. Wat doe je met de herkenning? Je hoéft er niets mee te doen, je kunt je leren bevrijden van elke dwang: zélf ga je de beslissingen dragen die je eigenmachtig kunt verantwoorden.

Als je rust vindt, hoe dan ook, aan het einde van een serie dijkdoorbraken, in een onophoudelijke stroom van externaliteiten, buiten-betrekkelijkheden, kun je om alles lachen!

Laat maar komen!	Laat maar komen!
Laat maar komen!	Laat maar komen!

Vanuit de psychedelische ervaring gesproken, klopt het cyclo-drama van de evolutie als een bus - daarbij inbegrepen het onontkoombaar besef dat de maatschappij, zoals die zich voor ons afspeelt in dit goddelijk jaar 1968 van binnen naar buiten en andersom achterover voorlangs en in de breedte waanzin broedt. Laten we het eenvoudig stellen: wij kennen de natuur (de mens, het leven, planten, dieren, elementen, de opbouw van de kosmos) en dat, wat tegen de natuur ingaat.

[p. 193]

De oorlog - die nergens toe dient. Vergissing, misdaad, de pest.

De honger - een ziekte die niet ongeneeslijk is.

Ons afval. De manier waarop wij onze atmosfeer bevuilen. Onze zeeën, onze straten, ons bespoten voedsel, ons kunstmatig verfraaid en verlekkerd fruit.

Het doden van dieren om ze op te eten. Huisdieren en ander onrein vlees. Wereldvrede, vertelde mij een anti-vivisectionist, zal niet kunnen ontstaan zolang de mens nog een ander ras levende wezens op aarde doodt. Ik knikte, ik wist dat hij gelijk had. Dankje, Fred!

Hij had zelf leren leven met het meest absolute minimum: wheatgrass.

Gras, dat hij zelf pootte in een bak met aarde. Ik volg al het nieuws over bio-dynamisch voedsel; tenslotte wil ik dit lichaam dat mijn naam draagt zolang mogelijk in leven houden.

Elke sigaret die ik rook bekort mijn leven een kwartier.

Elk misverstand leidt tot niets. Tegen-natuurlijkheid staat onze ontwikkeling in de weg.

Laat uit de diepte komen wat in de hoogte begrepen⁺ wordt.

Vermenigvuldig de goede bedoelingen.

Leer leven met de eigen ervaringen.

Doorzie het schouwspel dat men je als ‘werkelijkheid’ tracht op te dringen.

De demokratie, die ons omringt, is een leugen.

Het gezag is een leugen; berust op misbruik.

Laat je door niets of niemand misbruiken.

Als je wat te zeggen hebt, krijg je gezag.

Als je je geweten laat spreken, en dienovereenkomstig handelt, ben je méer dan een pion in andermans spel.

Het geweten is het allergrootste spel; het zal deze oorlogszuchtige, op zijsporen belande, zich

+

[p. 194]

met banaliteiten bezighoudende, angstige generaties weten te overleven: het leven zélf triomfeert!

Het is geen ontvluchten van de werkelijkheid, wanneer je je bezighoudt met jezelf, je eigen kreativiteit, de toekomst.

Het is eerder een vluchten van de mens, als hij zich bezig houdt met oorlogvoering. Actie en reactie, voor en tegen, probeer je los te maken uit de wisselwerkingen die een vicieuze cirkel voorstellen, een pas op de plaats, een doodlopend slop!

Verwijd je aktualiteit, tot deze ook insluit de positieve uitingen van de mens, de natuurlijke gedragingen: het genezingsproces, waarbij de ziekte zelf, in plaats van slechts de symptomen (Vietnam, Zuid-Afrika, Portugal, Griekenland, enz.) worden bestreden.

Weet dat het gehele rottende corpus alienum, het vreemde-lichaam in ons, onze eigen oorlog, onze eigen angst, onze eigen woede (= krankzinnigheid) in de allereerste plaats moet worden uitgebannen, en zoals de mens zélf verandert zal zijn samenleving mee evolueren.

Dacht je, dat een toekomst te bouwen is met de neurotici van heden, de ongelovige thomassen, de sceptische betweters, de cynische kale praatapen, de politici van eergisteren met hun krachteloze taaltje uit papieren overleveringen?

Als je over de toekomst spreekt, kun je alleen maar te maken hebben met de totale, essentiële, betrokken mens, die kan zien voorbij huidige misverstanden, en telkens opnieuw lokkende-dreigende wanordelijkheden.

Wie gevaar ziet als iets om bang voor te zijn, weet niet, dat hij leeft.

HET LEVEN IS GEVAARLIJK.

We zullen met het gevaar moeten leven, in levensgevaar, onophoudelijk. De bedoeling van deze woorden is, dat je verandert.

[p. 195]

Wie niet verandert, nu, hier, is onbetaalbaar belachelijk - hij staat te kijk, naakt - laat toch vallen je illusies. Materie is niets, de geest is alles!

En weet dan ook, als je toch bezig bent opnieuw je gevoelens, je gedachten, je wezen te herrangschikken, op weg naar jezelf, die duw in de afgrond van je eigen leegte: je gedachten zijn vrij.

Norman Brown leidt zijn laatste boek o.a. in met de uitspraak

‘at least in the life of the mind, ventures should be carried through to the end.’

Denk het eens dóór, denk eens door het denken héén, verhef je eens - o, wonder - boven het denken uit, laat eens los al die dingen die je binden, en vindt eens terug je natuurlijke staat, in niets verschillend van al die andere dode en levende mensen:

the nameless unremembered, die Rabindranath Tagore aanroerde in een gedicht nadat hij urenlang in stilte de Borobodoer aanschouwd had, de miljarden gestalten waarin zich de mens tienduizenden jaren lang manifesteerde, van mens tot mens, van baarmoeder in baarmoeder, schoot in, schoot af, graf tot graf, brandstapel op brandstapel.

Allen éen, éen lichaam waarin wij leven en sterven, verder leven en óverleven.

Denk het eens door tot het eind, en je zult ontdekken dat er geen eind is. Maar je zult tevens ervaren wanneer en waar je bent begonnen - om tot de overtuiging te komen dat het eerstgeborenerecht aan iedereen toebehoort, aan mij, en ook aan jou.

De San Francisco Oracle, die bij mij binnenvalt, geeft het aan in het 11e nummer uit 1967, een

[p. 196]

mooie meditatieve tekst. Verlies, en vind. Goede reis, mede-weggebruiker:

float beyond time:
we are ageless, we have been here always... and will be here always... in one form or another... we created ourselves to be ourselves.
stroom tijd voorbij:
wij zijn leeftijdloos, wij zijn hier altijd geweest... en zullen hier altijd zijn... in de een of andere vorm... wij schiepen onszelf om onszelf te zijn.

De Basistekst op p. 83 komt uit de Bibliotheek (een serie boeken van) Teilhard de Chardin: De Toekomst van de Mens. De Werkgroep 2000, Postbus 2000, Amersfoort, werkt vanuit deze open referentiekaders, ons hierboven door Teilhard geschetst; elke eerste les futurologie houdt het besef in dat achter elke groepering, die zich bezig houdt met de toekomst, een bibliotheek, een archief, een kern van kreativiteit, een telefoonnummer, een vriend, een nieuwe dimensie, een ander, één wereld schuil gaat. Dat bovendien een aantal toekomst-gerichte groeperingen ieder voor zich en elk met de ander kontakt zoekt en vindt, dat het weten door open kanalen over de aarde heen en weer stroomt, vaak als eksperiment in de massa-kommunikatiemedia, meestal via gestencilde, offset-bladen of via overdrukken uit vaktijdschriften. Begin een verzameling futieken: dat wat ante het komende is, het nú, dat uitgebreid en verruimd, ook en juist die toekomst omvat.

Daarbij hebben wij onze schrijvers om het woord levend te houden, zowel in de urss als in de usa belanden mensen voor hun opvattingen in de gevangenis: voel je met hen verbonden, zoals je ook weet dat elke onderdrukte of hongerende aardbewoner je medemens, je broeder is. De aarde

[p. 197]

is te klein geworden om er vijanden op na te houden, en de tijd te kort om door te brengen met kibbelen en vechten. Wie waarachtig aan de vrede wenst te werken, dient zich voor de toekomst in te zetten, in het besef dat onze verbeeldingskracht (imagination) áltijd te kort schiet, en dat wij geen waarschuwing, of kritiek, van ons zelf, en van anderen, ongelezen, ongehoord, onbeantwoord mogen laten, in doen én denken.

Only time will tell/If I am right or wrong dus ik kan het in deze tijd niet laten, op de tijdloosheid van vandaag, gisteren en morgen te wijzen. Als wij maar leven, in vrede leven, met onszelf, met onze kleurrijke vrienden - waarvan zovelen achter tralies, letterlijke tralies en figuurlijke tralies: is niet elke machthebber het slachtoffer van zijn eigen misverstanden?

Wat is nu macht? Dat ik hier schrijf, dat jij dit leest, ongestoord?

Macht is de verzamelde wilskracht, levensdrang, behoefte aan vrijheid. Maak jezelf vrij, en je zult je omgeving bevrijden. Verander je omgeving, en je zult meer mensen bewust kunnen maken van hun evolutie.

De mutanten zijn onder ons, ook ik wijzig een soortelijk gewicht, ook mijn hersens, ook mijn gemeenschapsgevoelens.

Vanuit de eenheid werken. Er is geen andere⁺ mogelijkheid.

+