Den Vlaemschen papegaey

[p. 79]

Ecce Homo
Bewegelijck voor-gestelt.

(voys) Alsvooren

I.
Ecce Homo, Godt den Vader
Ecce Homo, siet u Kindt,
Heeft u Soon, als verrader
Sulck een vreede straf verdint?
Voor de grausaem boose daden
Van u volck soo grauwelijck
Hebt hem laeten slaen, en smaden,
Ende slaen soo vreedelijck.

2. Siet, o Vader! siet ’t aensighte,

van u gesalft heyligh Kindt;
Dat ’t gesichte, dat verlichte
Al dat duyster was, en blint.
Siet sijn oogen, weinschen luyster
Self den glans der sonne wou,
Zijn heel bloedigh, en heel duyster,
Iae dit schroomt oock selfs de Son.

3. Ecce Homo, siet den mensche

Hemels Vader, siet u kint,
Is’t hy nu, in wien u wenschen
Hebt, en u behagen vint?
’t Is, O Vader voor ons sonden,
Dat hy soo veel wonden heeft,
Ah aensiet toch fijne wonden,
En ons sonden al vergeeft.

4. Ecce Homo, siet den mensche

[p. 80]

 

Goeden trooster, Heyligh Geest,

 

Is hy dien, in wien de wenschen

 

Zijn van d’Engelen al meest

 

Sijne schoonheyt aen te schauwen:

 

Want hy d’Hemels vreught al geeft,

 

Siet hem nu vol pijn, en rauwen,

 

Geen gedaent van Mensch hu heeft.

 

.5. Ecce Homo, goede Moeder,

 

O Maria! siet u kint,

 

Schijnt hy nu des Menschen hoeder,

 

Schijnt hy nu wel weert bemint?

 

Hy toont hier als een verrader,

 

Of den meesten Moordenaer,

 

En sy roepen allegader

 

Cruyst, hem cruyst hem dien verraer.

 

6. Ecce Homo, siet hem aene,

 

O Maria siet u Kindt,

 

Soo verscheurt, en droef hier staene,

 

Die u hert soos eer bemint.

 

O wat zee van droevigheden,

 

O wat smert van droeve wee,

 

Heeft u hert en ziel bestreden?

 

O wee groot als eene zee!

 

7. Ecce Homo, siet den mensche,

 

Gy, O Petre siet hem aen,

 

Dit was heel u ’s herten wensche,

 

Altijdt met hem mede te gaen:

 

G’hebt beroemt hem noyt te laeten,

 

Saudt g’op dit schavot wel staen,

 

Met u Meester, op de straeteir,

 

Ah hoe is hy nu vergaen?

 

8. Op bergh Thabors hooge kruyne,

[p. 81]

 

Saeght gy sijne schoonheydt bly,

 

Want daer maecken eenen thuyne,

 

Ende Tabernakels dry.

 

Waer is nu dien schoonen luyster,

 

Waer is nu die Majesteyt?

 

Ah die Son staet hier heel duyster,

 

Heel doorwondt, bebloedt beschreyt.

 

9. Ecce Homo, siet hem aen,

 

Siet van wonden hem hier krielen,

 

En vol pijnen hem hier staen.

 

’t Is uyt liefde tot u menschen,

 

Dat hy soo mismaeckt hier staet,

 

Om dat gy saudt al u wenschen

 

Hebben, ende eeuwigh baet.

 

10. Ecce Homo, O sondaeren!

 

Ecce Homo, siet hem hier,

 

Uwe sonden soo beswaeren,

 

Ende staen hem hier soo dier.

 

’t Is om uwe grauwsaem sonden

 

Dat hy nu soo schroomelijck

 

Is geslagen met veel wonden,

 

En gegeesselt vreedelijck.