Den Vlaemschen papegaey

Cluchtigh liedt
Van eenen Satten Boer gheschoren van een Swijn, en van den Barbier.

(Voys) Inde eeuw van Adams tijden.

I.
Eenen Boer heel sat gelopen,

Op een boere kerremis,

was aen eenen kant gecropen,
En vol vanden boeren dis,
Gaf hy cost en dranck weeromme
Uyt sijn mondt, en om en omme,
Sijn Backhuys bespogen was,
En viel soo in slaep in’t gars.

2. Dit geroock, en quam te mercken

Een Swijn datter liep op ’t hof,
Aen sijn broer het boere vercken,
Leckt het swijn sijn backhuys of,
Desen boer tweevoetigh vercken,
Quam oock eenighsins te mercken,
Dat sijn backhuys leckt het swijn,
En sey ’t magh alsoo niet zijn.

3. Meester Jan seyd hy scheert sochte

scheert my eenen kermis baert,
’t was het scheer-mes soo hem dochte:
want hy was soo wel gesnaert,

[p. 15]

 

Dat het lecken van het swijne

 

Hem het scheer-mes docht te sijne

 

Dus een soo twee-voetigh swijn,

 

Moest van ’t swijn geschoren zijn.

 

4. Dien Boer ginck hem noch ter degen

 

Stellen om te vryen fray,

 

Heeft in’t lest een Bruyt gekregen,

 

En wiert Bruygom met May Kray.

 

Soo hy Bruygom was geworden,

 

Is hy naer de stadt getorden

 

Om t’ hebben een Bruygoms baert;

 

Hy docht ’t is de pijne waert.

 

5. Meester seyd hy wat moet costen

 

om t’hebben een Bruygoms baert,

 

’t Is al ’t self wat gelden moste,

 

Ick ben hier van niet vervaert.

 

Den Barbier sagh aen den kloeten,

 

En sey ’t sal wat costen moeten,

 

Sit maer neer wy maeckent wel,

 

‘K scheer u als een fray gesel.

 

6. Den Barbier die ginck dus scheeren

 

Den Boer wel twee uren lanck,

 

Dickwils liet hy hem antheeren,

 

Den spiegel seer preus en franck,

 

Datter niet en sau manquieren,

 

Ginck met poyer ’t hayr oock cieren,

 

Den Boer docht dit sal al veel

 

Kosten, oock dit rieckend meel.

 

7. Als den boer nu was gheschoren,,

 

Ley daer neer een goudt ducaet,

 

Docht oock ’t is niet al verloren,

 

En soo liep hy stracx op straet,

[p. 16]

 

den Barbier die niet en wiste,

 

den ducaet uyt ’s boere kiste,

 

Riep den boer en sey mijn vriendt,

 

Geeft my dat ick heb verdient.

 

8. den Boer op sijn duym ginck bijten,

 

ende sey niet datte meer,

 

een ducaet die ben ik quijtte,

 

‘k Ley hem inden winckel neer,

 

den barbier die ginck hem vinden,

 

Ende sey by suyckerlinden,

 

Boeren scheyren is mijn winst,

 

Boer goen dagh ’t is t’uwen dienst.