Zoe serieus meinde ze 't, tot Penny 'm vroog: ‘Waar zullen wij ons dan treffen?’
Heer had gezag: ‘In Amersfoort, waar je als kind zo gelukkig was!’
Jao, bij dat sjoen groet hoes, in deen hoof mèt blomme zou heer rendez-vous mèt häör höbbe. Dao zou 't paradies zien.
Heer had häör mètgenome nao zie leeg hoes, zoetot ze zich get kós opfrisse en häör kleijer oetbeurstele. Meh dao waos nörgens 'ne beurstel te vinde, al waos d'r wel nog 'nen awwe handdook en e stökske zeip.
Heer dach tot bove op de vliering mesjien nog 'nen awwe handveger zou kinne zien. Heer trok 't trepke oet 't luuk, meh Penny, die dat leeg hoes zoe interessant vónd, wou 't ierste naobove.
Ze had nog koelik kop en sjouwers door 't luuk of ze reep: ‘Kijk nou eens: een weefgetouw! Mag ik dat hebben? Toe ja, laat mij dat hebben!’
Mieljaar, wie had 'r dat kinne vergete: Miep had 'm nog zoe gevraog dao e pläötske veur te vinde in de groete kis, die e paar daog geleije waos weggehaold.
‘Okay!’, zag 'r, ‘op voorwaarde, dat ik het mag terugvragen, als Miep 't later nodig heeft.’
Ze gaof 'm häör adres in Visé. Veurtot 'r 't breefke opvawde um 't deep weg te steke in z'n portefeuille, vroog 'r: ‘Penny..., hoe kom je eigenlijk aan die naam?’
Ze vertèlde tot häör Ma, die neet katholiek waos veurtot ze trouwde, häör Penelope had wèlle neume. Ze waos geduip ónder de naom Petronella, meh 't waos altied Penny Bewees.
Toen waos 't tied um op te stappe; häör breurs en vrun zouwe al stoon te wachte.
Heer brach häör nao d'n auto. 't Waos kerteer nao drei.
Auteursrechtelijk beschermd