Luister! De graaf van Zwartburg is mijn echtgenoot!’
‘Praatjes!’ luidde het onmenschelijke antwoord. ‘Ga! Ik vervloek je! Wat sta je daar nog?’
Het was maar al te duidelijk, de ongevoelige man tot feitelijkheden wilde overgaan! Nella besloot te vluchten!
‘Ach, ik ga al! Maar weet, ik onschuldig ben!’
Slechts half gekleed, ijlde de ongelukkige voort in het duister van den nacht!....
Nella vertrokken zijnde, haalde haar stiefvader echter arglistig knipoogend een papier te voorschijn.
‘Ziezoo, gevloekte!’ sprak hij, ‘met u althans zal ik den schat, dien ik, door de aanwijzingen, in dit door mij ontdekt pampier vervat, stellig vinden zal, nu niet behoeven te deelen!’
Maar de snoodaard bemerkte het woeste gelaat niet, dat hem door het venster bespiedde!
Auteursrecht onbekend
