Brieven uit de oorlogsjaren aan Theun de Vries

[p. 55]

45

Doorn 2-3-'42

Beste Frans,

Deze week heb ik al een paar afspraken; laten we dus zeggen, dat je volgende week Dinsdag komt, tegen een uur of drie; tot 's avonds. Je bezoek is mij des te welkomer omdat ik ws. niet naar Utrecht ga; Ans zal het boek meenemen, dat ik nog terug moet brengen. Ik ben de vorige keer erg geschrokken van de terugreis! Maar laat dat je niet weerhouden! !

Ik zal je dan, als je wilt, tevens wat kunnen voorlezen uit de roman, die al bijna half klaar is,⁸³ - ik schaam me bijna het te zeggen! Maar de geest werd voor ik erop verdacht was over mij vaardig; bovendien leek het mij aardig om de middeleeuwsche instelling⁸⁴ vóór te zijn, - iets waar ik helaas niet in geslaagd ben, zooals je weet. De toestand ziet er niet fraai uit. Wanneer de geruchten juist zijn, zullen wij het voorbeeld van onze histrionische broeders moeten volgen,⁸⁵ en onder dezelfde omstandigheden. We zullen het maar niet te tragisch opvatten; tenslotte is het van bitter weinig beteekenis, in het groote geheel. Mondeling meer!

Zonder tegenbericht reken ik dus op Dinsdag 9 Maart.

Hart. gr. van ons beiden,

je Simon.

P.S. Vanmorgen bood Contact mij de vertaling aan van Jekyll a. Hyde,⁸⁶ nogal tot mijn verwondering, moet ik zeggen. Heb jij je teruggetrokken? Ik schreef terug, dat ik er alleen op in kon gaan, als jij niet gedupeerd werd. Als je die vertaling houden wilt, houdt dan vooral geen rekening met mij, te meer omdat ik al genoeg werk voor Contact heb. Als je het toch niet zou doen, doe ik het wel.

83 Bedoeld is Iersche nachten .

84 Vestdijks benaming (elders ook gevariëerd als ‘de middeleeuwen’) voor het letterengilde, dat inmiddels met uitsluiting van Joodse auteurs bij bezettersdekreet verplicht was gesteld voor alle auteurs die hun schrijversberoep wilden blijven uitoefenen. Inmiddels was het algemeen gevoelen van de letterkundigen, na intens onderling overleg, dat men de fascistische instelling zou saboteren. Hetgeen gebeurd is.

85 De toneelspelers waren net als de schrijvers gedwongen in een akteursgilde te gaan. Het aantal weigeraars was hier miniem.

86 De bekende roman van R.L. Stevenson, na afspraak door Vestdijk vertaald. (De Onsterfelijken, 1945.)