Brieven uit de oorlogsjaren aan Theun de Vries

43

[GROOT NEDERLAND]
[redactie]

Doorn 31-12-'41

Beste Frans,

Een gelukkig 1942, - hartelijk gemeend en zonder ironie!

Je stuk over Garmt⁷⁹ las ik met instemming. Het is helaas te lang voor Gr.N., - we hebben maar 3 à 4 vel, ondanks het courantenpapier! Daarbij komt, dat Van Eckeren het boek allicht wel voor een kroniek zal willen reserveeren; en zóoveel goede boeken heeft hij niet tot zijn beschikking.

Kun je zoo over een dag of 10 eens een middag komen overwaaien? Dat zou gezellig zijn. Kom dan tegen een uur of drie; dan heb ik gerust, en blijf tot een uur of zeven altijd wel ‘ambulant’. Ik maak trouwens daverend lange wandelingen momenteel, wat dit laatste betreft! De roman zal inderdaad in Ierland spelen; met de documentatie was ik voor mijn ziekte al begonnen, en deze zal (de documentatie bedoel ik) nog wel een maand of zoo voortgezet moeten worden. Trouwens, ik begin niet met het schrijven voor ik me weer perfect in orde voel. En vertalen doe ik heelemaal niet meer; de herinnering daaraan is een nachtmerrie gelijk. Gelukkig zal ik het financiëel niet noodig hebben; want mijn ‘Duitsche’ zaken loopen nog steeds gesmeerd; ik heb een voorschot gekregen; en in Jan. krijg ik de afrekening. De binder kan het aantal bestellingen niet af, schreef de uitgever mij. Het is wat te zeggen! Ik ben benieuwd hoe lang deze gunstige conjunctuur, voor mij, duren zal ...*

Aktaion geef ik je dan, als je hier komt. De Lantarens beëindigden wij inmiddels. Het slot is wat abrupt, vind ik, te meer omdat de ‘lantarens’ zelf weinig met de rest van 't verhaal te maken hebben; maar dit is meer een overweging van den criticus (criticus op non-actief!) dan dat de lezer, ook de critische lezer, er veel last van heeft. In veel opzichten vond ik dit verhaal toch heel goed.

Schrijf me nog even wanneer je komt; hoor je niets van mij, dan is het in orde. Met hart. gr., ook van A.

je Simon.

* Praat hier maar niet verder over! Het is niet goed wanneer de aandacht van zekere instanties hier al te veel op gericht wordt, en er schuilt veel jaloezie in het kamp onzer zwarte broeders ...⁸⁰

79 Bespreking van de essaybundel Rekenschap (1941) door Garmt Stuiveling, een in de oorlogstijd verloren gegaan artikel.

80 De met de bezetter kollaborerende en NSB-auteurs, van wie velen eindelijk ‘hun’ tijd gekomen achtten.