Het zichtbaar geheim

[p. 215]

Steenen muren

[p. 217]

Vizioen op Boschwijk

Binnen de donkre cirkelmuur,
Met riet gedekt,
Van voren open naar het uitzicht toe
Van weiden onder 't zwaar gebladert door
Van weerzijds linde en eik,
Zit hij en leest.
Erachter is de kom,
De zwarte vijver,
Waarrondom linden staan.
De grijze dag is over 't weiland zilver,
De leeuwrik rijst, de koeien grazen,
De verre horizon leeft roerloos-rijk, -
Hij leest en schrijft.

[p. 218]

 

De blaadren achter hem zijn vol gesuis,

 

Het water vloeit onhoorbaar saam,

 

De donkre schaduwen zijn vormloos stil, -

 

Hij zit in schaduw en hij schrijft en peinst.

 

En stilte en verte en scheemring en geluid

 

Vloeien ineen tot woorden...

 

Hij peinst en schreit.