De weg van het licht

[p. 62]

II Toekomstige Lente

Nu de winter komt en mijn gedachten
Loofloos staan als ginds de zwarte hagen,
Heb ik minder aan mijzelf te dragen,
Sta ik vaster in mijn stil verwachten

Van een nieuwe ongeëvenaarde lente.
Want ik weet dat midlerwijl een kweeker
Mij besnoeide en, van mijn gaafheid zeker,
Op mijn stam een eedler vruchttwijg entte.