Persephone en andere gedichten

[p. 69]

Geëtste prentjes.

aan François Erens.
Niets is nu aangenamer dan in 'n koele kamer rooden wijn te slurpen bij kleine teugjes en met de pen op 't papier in 'n geärceerde schemering

Met pennekratsen op 't papier te teek'nen,
Als met een etsnaald op het harde koper:
Een veenplas op een landschap tegen avond
Of zielebeeldjes, met een fijner lijn
Dan 't scheren van een stroohalmpje over 't water,
Of trilling van een meeuwevleugel; - rhythmisch
Bewegen van de pen en 't op en neer
Getik van 't rijm, als 't tikken van 'n klok,
Die de seconden aan elkander rijmt; -
Of ook gelijk het heen- en weergaan van
Een waaier in een nauwbewogen hand -
Daar achter 'n vrouwsgelaat in donker haar. -

[p. 70]

 

Als 'k etsen kon zou 'k van dat vrouwsgelaat

 

Ën van dien waaier in de slanke hand,

 

Van rooden wijn en van wat zomerwarmte,

 

Met schaduw van een etsnaald schetsjes maken

 

Op koper - zoo, mijn vriend, wie etsen kan,

 

Beproev' te vatten wat ik vatten zou: -

 

Maar er is ijver noodig om tot ets

 

Te maken wat een dichter heeft gedroomd

 

In luiheid, onder warmte en rooden wijn.

12 Juli '84.