De kristaltwijg

[p. 117]

XI

Open uw oog: ik heb u niets gegeven.
Nog staat ge ledig, maar ge hebt begeerd.
Wat ge in een droom omving heeft u geleerd
Dat een gevoel bestaat van waarlijk leven.

Het leed is lang voor wie met hopend beven
Verwacht dat zich die schat in 't hart vermeert;
Maar lust is 't ook, want wat als lijden deert
Verheugt, en daaglijks meer, als duldend streven.

't Leven is vreugd, is leed, is beide, en zoo
Aanvaardt wie 't waarlijk leeft zijn diepst beduiden:
Niet vreugd, niet leed, maar 't leven zelf hang aan.

Ik kan u anders niet in 't woord doen luiden.
De menschen weten het tenauwernoô.
't Leven is 't Eene en dat kan nooit vergaan.