De kristaltwijg

[p. 103]

XIII

Onaardsch toch niet: van de aarde stamt
De glorie van mijn dag,
Zooals uit vochtge en donkre bron
De felle vuurzee vlamt.

Onaardsch toch niet: voor de aarde schiep
De droom zich, dat in haar
Hij wordt verwerklijkt die uit haar
Zichzelf te voorschijn riep.

Onaardsch toch niet: in de aarde wordt
Mijn droom van 't leven weer
Een deel, waar hij uit werd, waarin
Hij leeft, als 't Woord verdort.