De kristaltwijg

[p. 96]

VI

Zij kennen en betreden wel
Wegen nabij en ver,
Wegen die men bij mijlen meet
Kenbaar aan berg of del.

Maar dat er wondre wegen gaan
Dwars door hun eigen land
Die men alleen blind-oogig treedt
En zonder stillestaan

Niet anders als een steen die valt
Rechtuit naar 't eenig doel, -
Zij weten 't niet, gelooven 't niet,
Schoon 't dichterstem ontschalt.