Dagen en daden

[p. 92]

De veldheer

Zijn naam, als een vaandel, woei
Boven de bergen,
Oud en versleten,
Maar vlekloos aldoor.
Helden bewogen zich
Om hem en onder hem -
De vijand viel.

Brengt, nu hij dood is, 't kanon van den vijand;
Hult in de vlag hem: legt op 't affuit hem:
Rijdt hem heen.

Helden, en Vrouw die hem liefhad, draagt hem:
Laat in zijn graf hem neer.

Driemaal dreunen kanonnen hun salvos:
Driemaal dreunen de bergen weêr.