Dagen en daden

[p. 78]

Herdenking

Wie dankbre omdat wat vreugd zijn deel
Hij op zijn dag van 't feest gedenkt,
Zoekt of de erinring hem niet heel'
Een goed en vroom wien 't hart hij schenkt, -
Hij vindt wel een als mij een heugt:
Die wandlend in zijn bloemgen gaard
U trof, van schoonre en fierdre deugd
Dan pronkte in 't perk of geurde in de aard:
Die zorglijk zag daar 'k u mij won,
Maar zond ons volste en rijkste twijg,
Voor u, voor mij; - zoo kostbre kon
'k Niet vinden, dat ze u tegennijg'
Nu, sterk en blij, die dag herdaagt.
Maar kostbre en wondre toch bloeit zij
Die zijn gedachtnis zoet beklaagt,
En dank en deernis ons ontdraagt:
‘Och, zag hij ons! och, leefde hij!’