Briefwisseling 1 juli 1885 tot 15 december 1888

[p. 194]

A. Aletrino aan A. Verwey [na 10.7.86]¹

Amsterdam 10 Juli 86. 's avonds 12 uur.

Ik heb u eenige minder aangename opmerkingen te maken. Door uw toedoen is het geschied dat mijn uitgang met Kitty² niet heeft plaats gehad. Ik weet geen woorden om mijn verbazing uit te drukken, hoe iemand zóó onhebbelijk, zóó ongeloofelijk ongepast durft handelen, als gij gehandeld hebt.³ Ge zijt niet beter geweest dan iemand, die een bezoek brengende, een brief aan zijn gastheer gericht, opent, leest en verbrandt. Gij kunt geen excuus hebben; onnadenkendheid is er geen; de eenige force majeure is uw eigen wil geweest, en die wordt niet verontschuldigd door het feit, dat het niet uw ernstige bedoeling was mij ongerief te bezorgen-daarenboven was het misschien uw bedoeling wèl, doch daar gij uw zelven niet kent, zult gij dat niet meer weten, en niet van uw zelven gelooven.

Ik neem u kwalijk, en zeer kwalijk, dat gij onhebbelijk geweest zijt als geen mensch tegenover een ander zijn mag; ik neem u daarenboven kwalijk, dat gij mij een genoegen ontroofd hebt, waar op ik prijs stelde.

Dordrecht. Nieuwstraat.

De copie van mijn antwoord op dezen zal ik je wel eens sturen als je wilt. Verscheur dezen brief niet maar meld me wanneer ik hem eens kan komen halen bij je. Ik wenschte dan tevens een misverstand weg te praten.

Sam.

1 Brief van C.M. van Deventer door Aletrino aan Verwey doorgestuurd met onderschrift.

2 Kitty van Vloten. Betsy en Kitty van Vloten hadden via hun zuster Martha en haar verloofde/man Frederik van Eeden vele van Van Eedens vrienden leren kennen; zo ontstonden in een vrije, ongechaperonneerde sfeer kameraadschappen - bijvoorbeeld die van Betsy met Van der Goes, en die van Kitty met Aletrino en wat later met Verwey.

3 De afspraak die Kitty van Vloten met Van Deventer had om samen te lunchen, had zij, doordat ze met Verwey op een wandeling door de bossen bij Bussum verdwaald was, niet gestand kunnen doen. Niet Aletrino, maar Verwey was dus ‘de schuldige’.