Het blank heelal

[p. 149]

Vereening

[p. 151]

Erasmus-Holbein

Man met uw bleek gelaat en zielvol oog,
Die uit uw blad beminnelijk bewijst,
Ik zie hoe uw gestalte sprekend rijst
En uw gebaar zich strekt in 't vast betoog.

Schilder en vriend wien hij het hart bewoog,
Zoodat uw werk hem nu voor eeuwig prijst,
Gij leeft door hem en hij door u: één lijst
Omraamt u beide: een schoonheid die niet loog.

Kleine maar dappre man die met uw pen
De wereld helder schreef en enkel niet
Een grove en pijnlijke Aard zocht tot uw deel:

Erasmus; - en door wien 'k u beter ken,
Wiens naam naast de' uwe' ik schakel in dit lied:
Holbein, de reinste meester van 't penseel.