Het blank heelal

[p. 63]

Morgen

Zie de dag komt en zijn flonkring
Speelt met paarlemoeren schijn
Voor mijn venster door de donkring
Van gordijn op 't raamkozijn.

Zie de dag komt en verbleeken
Doen de sterren flauw en hoog,
't Water glimt en luid verbreken
Stemmen 't fluistrend nachtbetoog.

Zie de dag komt: in de straat wijkt
't Laatste paar dat langzaamst ging:
Lief die liefste in 't lief gelaat kijkt:
Droom van minne en mijmering.

[p. 64]

 

Zie de dag komt: al 't gewemel

 

Dringt tot mij door 't open raam.

 

Hoog schouw 'k op naar d' open hemel,

 

En geen woord, geen beeld, geen naam.