adressen van het panel bij voorbeeld?’
De gedachte was inderdaad bij me opgekomen, en onwillekeurig sloeg ik een blik op zijn tas.
‘Nee, ik wilde je alleen maar zeggen dat het me achteraf spijt dat ik je gisteren zo hard heb aangepakt. Robin was fouter dan ik dacht.’
‘Maar hij mag blijven, nietwaar?’
‘Ja, het is tenslotte zíjn bedrijf. Maar afgezien daarvan, hij is belangrijk voor de firma.’
‘En dan mag je liegen en bedriegen?’
‘Je hebt in elk geval meer krediet. Zo is het nu eenmaal. Vind je dat gek?’
Hij wreef zijn snorretje op en deed zijn tas dicht. ‘Ik vind het fout,’ zei hij, zwaaide naar zijn teamleden en wandelde langs mijn uitgestoken hand naar de lift.
Een mooie exit, waar hij ongetwijfeld vanavond nog met genoegen aan terug zou denken. Ik gunde het hem van harte; met zijn onaangename persoonlijkheid zou hij het nog moeilijk genoeg krijgen in het leven.
Uit het team dat hij achterliet was al een nieuwe leidster naar voren gekomen en een uur lang genoot ik mee in de euforie van het plannen maken.
Toen ging de telefoon. ‘Hans,’ zei mijn lief, ‘ik bel je maar even want ik heb net gepraat met Robin. En hij is razend.’
‘Hoezo razend?’
‘Nou, hij was vroeg thuis gisteravond, want zijn kaak begon op te spelen en hij weet dus dat ik niet thuis ben gekomen. Hij is ontzettend jaloers, eigenlijk.’
‘Daar heeft hij weinig recht op, na zijn eigen escapades.’
‘Ja, maar hij vindt dat dat heel iets anders is. En eigenlijk is dat ook wel zo.’
Het team luisterde zonder enige gêne mee, zag ik.
‘Kan ik je zo terugbellen? Waar zit je?’